Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κώστας Πατίνιος, «Αν δεν τρέξεις δεν θα με μάθεις»

Όταν δεν είμαι καλά, τρέχω.
Όταν είμαι καλά, τρέχω πιο δυνατά.
Όταν τρέχω, γίνομαι «καλύτερος άνθρωπος», χαμογελώ.
Και όταν χαμογελώ, είναι σαν να εστιάζω
σε μια προκλητική διαδρομή, που με καλεί να την τρέξω.

Όταν τρέχω, κάνω «αντίσταση» κατά του κακού μου εαυτού.
Αν δεν τρέξεις, δε θα με μάθεις.
Αν δεν τρέχω, με χάνω.

Αναρωτιέμαι γιατί γράφω ή μιλώ για το τρέξιμο,
αφού πολλές φορές νιώθω ότι γίνομαι γραφικός.
Από την άλλη, νιώθω ικανοποίηση,
όταν «κοιτάζουν» περίεργα τις λέξεις μου να ξεχύνονται σαν χείμαρρος,
προσπαθώντας να πείσουν για τα ευεργετικά αποτελέσματα,
που έχει στον άνθρωπο το τρέξιμο.

Διαβάζω μάτια που με κοιτούν, με κοροϊδεύουν, «τι λέει ο μαλάκας;».
Βγαίνω νυχτιάτικα στο κρύο και ξεκινώ να τρέχω.
Γυρίζω άλλος άνθρωπος.
~
από τη συλλογή Κουνήσου μούχλα, Eκδ. Αρμίδα, 2014
Ευχαριστώ την Αγγελική που μου έστειλε το ποίημα

Ο Κώστας Πατίνιος γεννήθηκε το 1971 στη Λευκωσία. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Εργάζεται ως λειτουργός σε ίδρυμα με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων και τρέχει σε αγώνες από πέντε μέχρι εκατόν πέντε χιλιόμετρα. Γράφει μικρά διηγήματα και ποιήματα.
Τίτλοι βιβλίων: Είναι μέρες που αναπνέω τη σιωπή τους (2011). Δρόμου δρώμενα (2012). Kουνήσου μούχλα (2014). Θέα από μπαλκόνι Διηγήματα (2018). Όσα ξέφυγαν της σιωπής (Αρμίδα 2021).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης