Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Κώστας Πατίνιος, «Σε στάση αναμονής»

Είμαι διαρκώς σε μια προσωρινή κατάσταση,
σε στάση αναμονής,
σε σταθμό που το μεταφορικό μέσο δεν το ξέρω,
μα πανέτοιμος καρτερώ να επιβιβαστώ.

Έχω στις αποσκευές μου δύο χέρια, δύο πόδια και ένα κορμί
που τα κρατά ένα μυαλό που αρνιέται να αποδεχτεί
την προδιαγραφόμενη πορεία των κάθε λογής «λογικών».

Άνοιξέ μου να περάσω, να αφήσω σε μια γωνιά τις αποσκευές μου,
φίλεψέ με γλυκό του κουταλιού, καφέ
και δυο ρουφηξιές από το δικό σου τσιγάρο να ξαποστάσω.
Μπαίνω στο σώμα μου και φεύγω.
Τρέχω, τρέχω ,τρέχω…

Ο χρόνος, η ώρα, η στιγμή, η απόσταση,  το συναίσθημα,
όλα μετριούνται αλλιώτικα  από ένα δρομέα.  
Ακόμα και η «πέραν πάσης λογικής αμφισβήτησης»
αμφισβητείται για λίγο.
Δοκίμασέ το και θα δεις.
~
Από τους (ανέκδοτους) διαλόγους με τη συναθλήτρια ζωγράφο Πόλα Χατζήπαπα  με κοινό παρονομαστή το τρέξιμο

Ευχαριστώ την Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα

Ο Κώστας Πατίνιος γεννήθηκε το 1971 στη Λευκωσία. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Εργάζεται ως λειτουργός σε ίδρυμα με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων και τρέχει σε αγώνες από πέντε μέχρι εκατόν πέντε χιλιόμετρα. Γράφει μικρά διηγήματα και ποιήματα.
Τίτλοι βιβλίων: Είναι μέρες που αναπνέω τη σιωπή τους (2011). Δρόμου δρώμενα (2012). Kουνήσου μούχλα (2014). Θέα από μπαλκόνι Διηγήματα (2018). Όσα ξέφυγαν της σιωπής (Αρμίδα 2021).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης