Κώστας Βάρναλης, «Μας πρήξανε»

Αραδαριά χορεύουν οι τρελομπουκάλες
ως το λαιμό πνιμένες από τα κρασιά τους.
Αβράκωτος, κοιλιά φλοκάτη, τούρλ’ αφάλι,
του Ρούμπενς ο μπεκρoΘεός, τύφλα στο μεθύσι,
γκρεμίζεται απ’ το γάιδαρο και δεν ξυπνάει.
Και του Ευριπίδη ο Κύκλωπας, κουτελομάτης,
χιλιόχρονο λαγούμι ορτό, ξερνοβολάει
μούργα κι αμάσητον, ωμό, ανθρωπίσιο κρέας.
Του Αριστοφάνη ο ψευτοδάσκαλός Σωκράτης,
όταν μπροστά στη μούρη του αστραποβροντήσαν
οι Νεφέλες, τ’ αμόλησεν αθέλητά του.

Παραμυθένια χωρατά παλιού καιρού;
Καθόλου! Αλήθεια τωρινή σου, μαύρε δούλε!
Εσύ μπουκάλα μεθυσμένη που χορεύεις
εσένα θεόν αβράκωτον γκρεμίζει ο γάιδαρος
και σε τσαλαπατά με δυο ζευγάρια πέταλα
εσύ ξερνάς αόμματος χολή και μούργα
κι αμάσητα κι ωμά ανθρωπίσια κωλομέρια
συ βγάζεις τ’ άντερά σου ψευτομπουκωμένος,
όταν ξένοι και ντόπιοι σωματέμποροί σου,
των κεφαλιώνε κυνηγοί (και του δικού σου!)
σε λένε ντόμπρο Χριστιανόν (ο θεός μαζί σου!)
κι ακρίτα πολέμαρχο της "Ελευθερίας"!
~
 από την ποιητική συλλογή Ελεύθερος κόσμος (1965)

 

 O Κώστας Βάρναλης (Μπουργκάς, 1884 – 1974) ήταν λογοτέχνης. Είναι γνωστός κυρίως για τα ποιήματά του, αλλά έγραψε επίσης αφηγηματικά έργα, κριτική και μεταφράσεις. Τιμήθηκε το 1959 με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν. [Βιογραφία]