Σοφία Αγραπίδη, «Σάλπισμα της αυγής»

Φυσομανά ο άνεμος,
οι λεπτές ηλιαχτίδες
δεν φτάνουν να αγκαλιάσουν
τις φωλιές στα δέντρα.

Βουβή η φύση,
αγέρωχοι οι κορμοί,
με χρυσόσκονη του δειλινού
ντύνονται τα γυμνά κλωνάρια.

Φοβέρα της νυχτιάς
σκιάζει τα χαμοπούλια,
στο βάθος ο νερόμυλος
ανασαίνει το βαθύ παρελθόν.

Σάλπισμα της αυγής
τα τρυφερά κοτσύφια,
υμνολογούν ψάχνοντας για τροφή,
προοιωνίζουν τις εαρινές μέρες.
πηγή

 

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ανδραβίδα του νομού Ηλείας. Στην Πάτρα σε ιδιωτική σχολή σπούδασα Προγραμματισμό Η/Υ και Γραμματειακή Υποστήριξη. Ακολούθησα την στρατιωτική επαγγελματική πορεία και υπηρέτησα για είκοσι επτά χρόνια στον Στρατό Ξηράς, στο Υγειονομικό Σώμα. Παρακολούθησα μαθήματα στο τμήμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο ΕΑΠ απ' όπου αναγκάστηκα να διακόψω τη φοίτηση για πρακτικούς λόγους. Εδώ και είκοσι χρόνια παρακολουθώ σεμινάρια στον τομέα της ψυχολογίας καθώς και σε αντικείμενα ιστορίας - πολιτισμού. Είμαι μέλος σε έγκριτους πολιτιστικούς και λογοτεχνικούς φορείς. Ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου είναι αφιερωμένο στον εθελοντισμό στον πολιτιστικό και ανθρωπιστικό φορέα.Ο γραπτός λόγος αποτελεί μια μεγάλη αγάπη από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πάνω από είκοσι χρόνια δημοσιεύονται κείμενά μου, επιστολές, ποιήματά μου στον έντυπο και  στον διαδικτυακό τύπο. Το 2014 ήρθε η πρώτη μου τιμητική διάκριση με το Α βραβείο μελοποιημένης ποίησης και έως σήμερα ακολούθησαν αρκετές ακόμη. Έχω συμμετάσχει σε αρκετές ανθολογίες και περιοδικά. 

Στις αρχές του έτους (2021) κυκλοφόρησε η πρώτη μου ποιητική συλλογή:

 "Ανατολή Ψυχής" από τις εκδόσεις Κέφαλος.»
Το ιστολόγιο της ποιήτριας