Σε έρωτα όπου το βλέμμα ρίξω,
γκρεμίσματα,
χαλάσματα που ο πόλεμος ξοπίσω του αφήνει.
(Και τότε εμφανίζομαι στο σκηνικό. Ιδού:
Είμ’ ο τρελός, το αιώνιο μηδέν −
δραπέτης, πάντα, κάποιας τράπουλας ταρώ·
σφυρίζοντας, κρατώ ένα γιασεμί,
και σε γυρεύω).
Κάτω απ’ τις πέτρες σκορπιοί νηστικοί
τίγκα στο δηλητήριο.
γκρεμίσματα,
χαλάσματα που ο πόλεμος ξοπίσω του αφήνει.
(Και τότε εμφανίζομαι στο σκηνικό. Ιδού:
Είμ’ ο τρελός, το αιώνιο μηδέν −
δραπέτης, πάντα, κάποιας τράπουλας ταρώ·
σφυρίζοντας, κρατώ ένα γιασεμί,
και σε γυρεύω).
Κάτω απ’ τις πέτρες σκορπιοί νηστικοί
τίγκα στο δηλητήριο.
~
[Ο κατάδεσμος του όχι]
Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019), «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022) ενώ συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (εκδ. Ενδυμίων, 2012) και «Ποιητικός και Πεζός Λόγος των Μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1980-2015)» (εκδ. Ρώμη, 2016).