Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Διαλεχτή Ζευγώλη-Γλέζου, «Πέρασε κι έσβησε»

Πέρασε κι έσβησε το χτες και πάει με τ’ άλλα τα σβηστά.
Kι εξέφτυσε το σήμερα σα ρόδο απάνω στο κλωνί.
Tο αύριο, το μεθαύριο, μοιάζουνε βλέφαρα κλειστά
που των ματιών δεν ξέρομε μαύρο το χρώμα για ουρανί.
~
Ο Δημήτρης Χορν διαβάζει και τραγουδάει το ποίημα
πηγή

Η Διαλεχτή Ζευγώλη γεννήθηκε το 1907 στην Απείρανθο της Νάξου, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια της. Από τη νεαρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και το 1933 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα, όπου τέλειωσε τα γυμνάσιο και σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1924 ως Ανθή Απειρανθίτη με δημοσιεύσεις ποιημάτων στο περιοδικό Νιάτα της Σύρου και στην εφημερίδα της Νάξου Νέα Παροναξία. Ως εναρκτήριος σταθμός στην ποιητική της δημιουργία θεωρείται η συνεργασία της με το περιοδικό του Ηρακλείου Νεοελληνικά Γράμματα το 1927. Το 1931 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της, που είχε τίτλο Τραγούδια της μοναξιάς, την οποία προλόγισε ο Κωστής Παλαμάς. Συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της επαρχίας (Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Πειραϊκά Γράμματα, Μακεδονικές Ημέρες, Κυκλάδες, Ο Αιώνας μας κ.α.) και παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση λαογραφικού υλικού της γενέτειράς της. Το 1944 παντρεύτηκε τον δικηγόρο και ποιητή Πέτρο Γλέζο. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1971 για τη συλλογή Τα δύο φεγγάρια), το βραβείο ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη (1984 για τη συλλογή Φθινοπωρινό Φως) και το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1969 για τη μελέτη της Παροιμίες από την Απείρανθο της Νάξου). Πέθανε το 1996 στην Αθήνα.
Τίτλοι βιβλίων (ποίηση): Τραγούδια της μοναξιάς (1931). Ο κύκλος της αγάπης. (1964). Ο κύκλος των πικρών ωρών (1964). Τα δύο φεγγάρια (1970). Φθινοπωρινό φως (1984). Η αγέρινη κλωστή (1993). πηγή

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης