Μας έφτασε ο βαρύς χειμώνας
χωρίς τραγούδια και πουλιά,
στα σύννεφα τρυπώνει ο ήλιος
και το φεγγάρι στην ομίχλη,
τα φύλλα τα χλωμά ένα ένα
ρίχνει στη γη η κληματαριά.
Μουχρώσαν τα βουνά και οι κάμποι,
τα στενορύμια και οι αυλές,
αμίλητα στοιχειά τα δέντρα
στέκουνε ολόρθα στη βροχή
στέκουνε ολόρθα στους ανέμους,
στοιχειώσανε τα μονοπάτια
κι ερήμαξαν οι ακρογιαλιές.
Φεύγουνε οι μέρες του χειμώνα,
σαν ταξιδιάρικα πουλιά,
θα βγει απ’ τα σύννεφα κι ο ήλιος
κι απ’ την ομίχλη το φεγγάρι,
πράσινα φύλλα θα βλαστήσουν
και πάλι στις κληματαριές,
τα μονοπάτια θα ξυπνήσουν,
θα ζωντανέψουν τ’ ακρογιάλια,
θα λουλουδίσουν τα μπαλκόνια,
θα λουλουδίσουν τα κλαδιά,
και θά `ρθουνε τα χελιδόνια.
πηγή
χωρίς τραγούδια και πουλιά,
στα σύννεφα τρυπώνει ο ήλιος
και το φεγγάρι στην ομίχλη,
τα φύλλα τα χλωμά ένα ένα
ρίχνει στη γη η κληματαριά.
Μουχρώσαν τα βουνά και οι κάμποι,
τα στενορύμια και οι αυλές,
αμίλητα στοιχειά τα δέντρα
στέκουνε ολόρθα στη βροχή
στέκουνε ολόρθα στους ανέμους,
στοιχειώσανε τα μονοπάτια
κι ερήμαξαν οι ακρογιαλιές.
Φεύγουνε οι μέρες του χειμώνα,
σαν ταξιδιάρικα πουλιά,
θα βγει απ’ τα σύννεφα κι ο ήλιος
κι απ’ την ομίχλη το φεγγάρι,
πράσινα φύλλα θα βλαστήσουν
και πάλι στις κληματαριές,
τα μονοπάτια θα ξυπνήσουν,
θα ζωντανέψουν τ’ ακρογιάλια,
θα λουλουδίσουν τα μπαλκόνια,
θα λουλουδίσουν τα κλαδιά,
και θά `ρθουνε τα χελιδόνια.
πηγή
Η Διαλεχτή Ζευγώλη γεννήθηκε το 1907 στην Απείρανθο της Νάξου, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια της. Από τη νεαρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και το 1933 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα, όπου τέλειωσε τα γυμνάσιο και σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1924 ως Ανθή Απειρανθίτη με δημοσιεύσεις ποιημάτων στο περιοδικό Νιάτα της Σύρου και στην εφημερίδα της Νάξου Νέα Παροναξία. Ως εναρκτήριος σταθμός στην ποιητική της δημιουργία θεωρείται η συνεργασία της με το περιοδικό του Ηρακλείου Νεοελληνικά Γράμματα το 1927. Το 1931 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της, που είχε τίτλο Τραγούδια της μοναξιάς, την οποία προλόγισε ο Κωστής Παλαμάς. Συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της επαρχίας (Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Πειραϊκά Γράμματα, Μακεδονικές Ημέρες, Κυκλάδες, Ο Αιώνας μας κ.α.) και παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση λαογραφικού υλικού της γενέτειράς της. Το 1944 παντρεύτηκε τον δικηγόρο και ποιητή Πέτρο Γλέζο. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1971 για τη συλλογή Τα δύο φεγγάρια), το βραβείο ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη (1984 για τη συλλογή Φθινοπωρινό Φως) και το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1969 για τη μελέτη της Παροιμίες από την Απείρανθο της Νάξου). Πέθανε το 1996 στην Αθήνα.
Τίτλοι βιβλίων (ποίηση): Τραγούδια της μοναξιάς (1931). Ο κύκλος της αγάπης. (1964). Ο κύκλος των πικρών ωρών (1964). Τα δύο φεγγάρια (1970). Φθινοπωρινό φως (1984). Η αγέρινη κλωστή (1993). πηγή
Τίτλοι βιβλίων (ποίηση): Τραγούδια της μοναξιάς (1931). Ο κύκλος της αγάπης. (1964). Ο κύκλος των πικρών ωρών (1964). Τα δύο φεγγάρια (1970). Φθινοπωρινό φως (1984). Η αγέρινη κλωστή (1993). πηγή