Σύλβα Γάλβα, «Περίπατος»

Έκλεισα το κουτί με τις εικόνες.
Αυτές που κόβουν,
τις έβαλα μέσα, τυλιγμένες καλά…
Τους πολεμιστές
που τριγυρνούσαν ακόμα στον ύπνο μου
τους έδιωξα το πρωί, με τις πανοπλίες τους.
Λούστηκα με κρύα όνειρα.
Με απολύμανε το γέλιο του παιδιού,
όπως έσταζε λίγο-λίγο πάνω μου.
Φόρεσα καθαρά ρούχα και βγήκα.
 
Κάτι ο λαμπερός μήνας,
κάτι το έφηβο θάρρος που είχα κλέψει,
περπατούσα με το κεφάλι ψηλά.
Η μεγαλειότητα Της σώπασε επιτέλους…
Έβλεπα πάλι γύρω μου:
ένα αγόρι κάλπαζε πάνω στο ποδήλατο,
ένα ζευγάρι χέρι-χέρι, στη μοναξιά του
και ένας γέροντας λιαζόταν και ξέφτιζε το παγκάκι.
Αγόρασα πρόχειρες σκέψεις
για να ‘χω να τρώω όλη μέρα.
Το σώμα μου με ακολουθεί
δεμένο με το λουράκι του.
Στο ψυγείο, τραγούδια με διάφορες γεύσεις.
Πίνω ένα. Μέχρι το βράδυ
δε θα ακούω τίποτα μέσα μου…

~
από τη συλλογή Τίτλοι αρχής, εκδ. Βακχικόν, 2020
πηγή - επίμετρο

Γεννήθηκα στα «Σέρρας» (όπως λέμε οι Σερραίοι την πόλη μας) και εργάζομαι εδώ. Είμαι εκπαιδευτικός (Σπούδασε στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ.) και μητέρα τεσσάρων παιδιών. Εδώ και έξι χρόνια ασχολούμαι επίσημα με την ποίηση. Λέω επίσημα, γιατί οι μικρές «ιστορίες» που έγραφα, συγκεντρώθηκαν και τυπώθηκαν σε δυο συλλογές ποιημάτων: στα τέλη του 2017 εκδόθηκε η πρώτη μου συλλογή, με τίτλο "PASSATEMPO", από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη και το 2020 οι «ΤΙΤΛΟΙ ΑΡΧΗΣ» η δεύτερη, σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Βακχικόν». Τελευταία «πεζολογώ», ασχολούμαι δηλαδή και με το διήγημα, μετά από σεμινάρια δημιουργικής γραφής.