Γιολάντα Πέγκλη, «Το Αλλοθι»

Πού βρισκόσαστε το τελευταίο
εικοσιτετράωρο; Πού βρισκόσαστε
την πρώτη μέρα της ζωής σας;
Οι καιροί αλλάζουν, οι αιμοδότες
αποσυνδέουν τις φλέβες τους
απ' τα τηλεφωνικά καλώδια
οι δρόμοι μονής κατευθύνσεως αποξενώνουν
ποτέ ο ένας Ιούδας δεν μοιάζει με τον άλλο
εξαφανίσεις στις εφημερίδες
στα κομοδίνα δισκία
το πλήθος γίνεται συνετό, αδιαφορεί
οι ληστές ασκούν έφεση πεθαίνουμε πιο μόνοι
θλίψη, θλίψη πολλή
ακόμη και για έναν άνθρωπο
προσοχή! Βεβαιωθείτε το ταχύτερο
αν υπάρχουν μάλλινα στο φαρμακείο του σπιτιού
μιλήστε παντού για τα άρρωστα νεύρα μας
εξασφαλίστε ένα γερό άλλοθι
με μια δήλωση περί απλής συνωνυμίας
η άσφαλτος αναλιγώνει
ξαναγίνεται άμμος
όταν αποσυρθούν τα νερά της νύχτας
θα μας βρουν πνιγμένους.
~
Από τη βραβευμένη της συλλογή «Αγκάθι το αμάραντο»

πηγή

Η Γιολάντα Πέγκλη γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα, και κατοικεί στην Κηφισιά. Ανήκει στη δεύτερη μεταπολεμική γενιά. Ποίησή της δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1959, ενώ η πρώτη ποιητική της συλλογή Λάζαροι εν αποσυνθέσει κυκλοφόρησε το 1964. Ακολούθησαν άλλες δεκατέσερις συλλογές, ανάμεσά τους η συγκεντρωτική έκδοση Της γλυκειάς πατρίδας και εκλογή ποιημάτων (1996). Οι τελευταίες της συλλογές είναι: Ας σταθούμε εδώ (Γαβριηλίδης, 2004), Γεια (Γαβριηλίδης, 2010) και Της γλυκειάς πατρίδας (Β’ έκδοση αναθεωρημένη, Εκδόσεις του Φοίνικα, 2017). Το 2015 από τις Εκδόσεις των φίλων εκδόθηκε ο αφιερωματικός τόμος Γιολάντα Πέγκλη, Κριτικές και μελετήματα στα 50χρονα της ποιητικής της παρουσίας. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971) και με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1972). Το 2002 βραβεύτηκε με το βραβείο Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει ασχοληθεί επίσης με τη μετάφραση, την κριτική και το δοκίμιο. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε εννέα γλώσσες.