Γιολάντα Πέγκλη, «Η καταγγελία»

Ωραία λόγια ωραία λόγια
χέρια που τα κρατάτε
που τ’ αποκλείετε όλα –
Ακούστε: με ντύνουν
οι ασβεστωμένοι τοίχοι δεν με ζεσταίνουν.
Όταν διψώ για προστασία
καταδύομαι με κρατημένη ανάσα
όταν τρικλίζω απ’ τις περιστροφές
λιποθυμώ στους κύκλους που συμπίπτουν.
Κι οι κηδεμόνες μου μεριμνούν
εφόσον καταβάλλονται τα συμφωνημένα
χρηματικά ποσά! Οι γιατροί μου
αρνούνται να χαλάσουν την ησυχία τους
για μια νυχτερινή επιληπτική κρίση!
Ακόμα και το παιδί που παίζει
κάτω απ’ τη βροχή
όταν του φωνάζω βοήθεια!
σηκώνει βουνά τη λάσπη.
Είναι χώμα και νερό, λέει απλά,
όταν δεν υποφέρεις άλλο
έλα να σου φτιάξω σώμα από στοιχεία
που διαλύονται με τον πρώτο θάνατο.
~
από τη συλλογή Ακούστε: (1970)
πηγή

Η Γιολάντα Πέγκλη γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα, και κατοικεί στην Κηφισιά. Ανήκει στη δεύτερη μεταπολεμική γενιά. Ποίησή της δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1959, ενώ η πρώτη ποιητική της συλλογή Λάζαροι εν αποσυνθέσει κυκλοφόρησε το 1964. Ακολούθησαν άλλες δεκατέσερις συλλογές, ανάμεσά τους η συγκεντρωτική έκδοση Της γλυκειάς πατρίδας και εκλογή ποιημάτων (1996). Οι τελευταίες της συλλογές είναι: Ας σταθούμε εδώ (Γαβριηλίδης, 2004), Γεια (Γαβριηλίδης, 2010) και Της γλυκειάς πατρίδας (Β’ έκδοση αναθεωρημένη, Εκδόσεις του Φοίνικα, 2017). Το 2015 από τις Εκδόσεις των φίλων εκδόθηκε ο αφιερωματικός τόμος Γιολάντα Πέγκλη, Κριτικές και μελετήματα στα 50χρονα της ποιητικής της παρουσίας. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971) και με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1972). Το 2002 βραβεύτηκε με το βραβείο Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει ασχοληθεί επίσης με τη μετάφραση, την κριτική και το δοκίμιο. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε εννέα γλώσσες.