Σύλβα Γάλβα, «Καμιά φορά»

Καμιά φορά
περνάω έξω από τα βράδια σου
βλέπω τα φωτεινά παράθυρα
μέχρι κάτω μοσχοβολάνε δυο χέρια
άσπρα
σαν πρώτη φορά στον ήλιο
Πατάω πάνω στο χρόνο
και ξεφουσκώνει σφυρίζοντας
Στο τέλος μένει ένα βρόμικο πρωί
στο πρόσωπό σου κάνει κρύο
Αέρας φυσάει απ’ όλες τις κατευθύνσεις
Ύστερα, οι μήνες μεγαλώνουν γρήγορα
κόβονται στις άκρες
ίσα ίσα να ’ρθουν στα μέτρα μας
Τα λυγερά βράδια, τα πράσινα
ξαναβγαίνουν
κι όταν, σπάνια πια, θα ’ναι ο δρόμος μου από κει,
η εικόνα σου χάνεται στη νύχτα
γρήγορα αναβοσβήνοντας
σαν κόκκινη λέξη στο ποδήλατο

~
από τη συλλογή Passatempo, εκδ. Γαβριηλίδης, 2017
πηγή

Γεννήθηκα στα «Σέρρας» (όπως λέμε οι Σερραίοι την πόλη μας) και εργάζομαι εδώ. Είμαι εκπαιδευτικός (Σπούδασε στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ.) και μητέρα τεσσάρων παιδιών. Εδώ και έξι χρόνια ασχολούμαι επίσημα με την ποίηση. Λέω επίσημα, γιατί οι μικρές «ιστορίες» που έγραφα, συγκεντρώθηκαν και τυπώθηκαν σε δυο συλλογές ποιημάτων: στα τέλη του 2017 εκδόθηκε η πρώτη μου συλλογή, με τίτλο "PASSATEMPO", από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη και το 2020 οι «ΤΙΤΛΟΙ ΑΡΧΗΣ» η δεύτερη, σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Βακχικόν». Τελευταία «πεζολογώ», ασχολούμαι δηλαδή και με το διήγημα, μετά από σεμινάρια δημιουργικής γραφής.