Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Σύλβα Γάλβα, «Κραυγές και ψίθυροι»

-Συστρέφεται, σκάβει τον λαιμό,
γδέρνει τα χέρια της,
τρέχοντας μέσα στη μικρή σπηλιά,
φεύγει με το όνομα στο χέρι.
Αυτή τη φορά θα την ακούσουν.
Λοξεύει, παραπατάει -μια μάγισσα,
μια κοκαλιάρα που ζητάει βοήθεια
και πέφτει στα γόνατα, μπροστά στη σιωπή.

-Τοίχο-τοίχο, ξυπόλητος
για να μην ταράξει τον ύπνο της σκόνης
και ανάλαφρος από την πολλή νύχτα
σκύβει στο αυτί,
αφήνει ένα πούπουλο,
μια αλμυρή υποψία,
ένα κουκούτσι, ένα «αν»
και φεύγει, πατώντας στα νύχια.

-Πόσο να κρατηθεί μια σταγονίτσα πάνω στην πλάτη,
ένας αναστεναγμός που γλιστράει ως τη μέση,
ένα βήμα ταγκό μέχρι το βαθύ κόκκινο,
κάτι λείο ως το μετάξι,
μια συλλαβή ως το πάθος…

Σήμερα, διατηρούνται μέσα σε οινόπνευμα.
Σώζεται μια πλήρης σειρά φωνών,
όλες σφραγισμένες σε γυάλινα βάζα.
Η κάθε μια, με το όνομά της
και την ανάγκη που τη γέννησε.
Η κάθε μια, με την ετικέτα της
ένα ολόκληρο ράφι στο μυαλό μου.
~
από τη συλλογή Τίτλοι αρχής, εκδ. Βακχικόν, 2020
πηγή - επίμετρο

Γεννήθηκα στα «Σέρρας» (όπως λέμε οι Σερραίοι την πόλη μας) και εργάζομαι εδώ. Είμαι εκπαιδευτικός (Σπούδασε στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ.) και μητέρα τεσσάρων παιδιών. Εδώ και έξι χρόνια ασχολούμαι επίσημα με την ποίηση. Λέω επίσημα, γιατί οι μικρές «ιστορίες» που έγραφα, συγκεντρώθηκαν και τυπώθηκαν σε δυο συλλογές ποιημάτων: στα τέλη του 2017 εκδόθηκε η πρώτη μου συλλογή, με τίτλο "PASSATEMPO", από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη και το 2020 οι «ΤΙΤΛΟΙ ΑΡΧΗΣ» η δεύτερη, σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Βακχικόν». Τελευταία «πεζολογώ», ασχολούμαι δηλαδή και με το διήγημα, μετά από σεμινάρια δημιουργικής γραφής.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης