Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αλέξανδρος Μάτσας, «Κοσμική Κίνησις»

 Dans le vieux parc solitaire et glacé
                           Deux spectres ont évoqué le passé
                                                          Paul Verlaine

Λάμψις μονόπετρας καί κοράλλι νυχιῶν
στ’ ὡραῖο χέρι μέ τά χαρτιά ριπίδιο.

Κομψή σοφία ψιμυθιῶν καί στολισμάτων

σε πρόσωπο καί σῶμα, περίτεχνα συνάπτει
συμβατικήν ἀνακωχή μέ τόν Καιρό.

῝Ηρεμα, στό παράμερο σαλόνι, ἡ ὣριμη Κυρία
παίζει χαρτιά·  καθώς τίς αἲθουσες γεμίζει
ὁ ἁβρός θόρυβος τῆς δεξιώσεως.

Μέ χειροφίλημα διακριτικόν ἀπομακρύνεται
ὁ παληός γνώριμος· καί στά παγάκια
τοῦ ποτηριοῦ του, σάν σέ μάντισσας κρύσταλλο
ἒξαφνα ξαναβλέπει δύο σώματα νεανικά
σέ πάλη λαίμαργη παράνομα δεμένα.

Μεσῆλιξ κι’ αὐτός Νάρκισσος, σκυμμένος
στά παγερά τοῦ Χρόνου κάτοπτρα, δέν ξέρει πιά
ποιό φάσμα ἀπό  τά δυό νοσταλγεῖ περισσότερο.

~
Αλέξανδρου Μάτσα : Ποιήματα, 'Ικαρος 1964.

Ευχαριστώ τη διαδικτυακή φίλη μου Αγγελική που μου έστειλε το ποίημα

Ο Αλέξανδρος Μάτσας (1911-1969) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο τμήμα οικονομικών και πολιτικών επιστημών του Christ Church College της Οξφόρδης. Από το 1934 και ως το 1962 έκανε καριέρα στο διπλωματικό Σώμα. Διετέλεσε υποπρόξενος στη Μανσούρα (1934) και την Αλεξάνδρεια (1939), γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι (1947-1949), επιτετραμμένος στη Χάγη (1949-1953), σύμβουλος της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη (1953-1957) και πρέσβης στην Άγκυρα και την Ουάσιγκτων. Από το 1957 και για δύο χρόνια ήταν διευθυντής της πολιτικής διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1934 με την ποιητική συλλογή Ποιήματα και ακολούθησε το 1946 η συλλογή Ποιήματα – Εκλογή. Για το θέατρο έγραψε τις τραγωδίες Κλυταιμνήστρα, Ιοκάστη και Κροίσος, από τις οποίες η Κλυταιμνήστρα και ο Κροίσος παραστάθηκαν από το Εθνικό Θέατρο. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου. Τίτλοι βιβλίων

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης