μη σε δουν η Ερινύες,
και κατέβαινε στο μπλόκο να σε κάνουμε Θεό.
Σήκωσε τ’ άχρηστο χέρι,
που’ ταν άχαρι στα χάδια κ’ ήταν στείρο στη δουλειά,
μέθυσε με την ισχύ σου,
γίνου Θάνατος και Μοίρα!
Ποιον θ’ αφήσεις; ποιον θα δείξεις; Τούτον γιατ’ ήταν εχθρός σου;
Κείνον γιατ’ ήσαστε φίλοι;
Αυτός σ’ έβρισε μια μέρα· κ’ ένας άλλος παρακάτω
άγνωστος, μα τόσο ωραίος!
Είν’ αφόρητο το βλέμμα που σου ρίχνει σαν περνάς,
σα να σ’ έχη αναγνωρίσει,
κι ο λαιμός του μοιάζει θήκη που με κόπο συγκρατά
την φωνή του, σα σπαθί.
Ξέρεις τι κομίζει η φλέβα στην κολώνα του λαιμού του,
νοιώθεις τι τροφοδοτεί,
πόση φλόγα μες στα μάτια, πόση θέρμη στην αγκάλη!
Είν’ ακίνητα τα χείλη·
μα σε φτύνουν και σε βρίζουν και πληγώνουν σα μαχαίρι.
Έλα! Σήκωσε το χέρι!
~
Ευχαριστώ τη διαδικτυακή φίλη μου Αγγελική που μου έστειλε το ποίημα
Ο Αλέξανδρος Μάτσας (1911-1969) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο τμήμα οικονομικών και πολιτικών επιστημών του Christ Church College της Οξφόρδης. Από το 1934 και ως το 1962 έκανε καριέρα στο διπλωματικό Σώμα. Διετέλεσε υποπρόξενος στη Μανσούρα (1934) και την Αλεξάνδρεια (1939), γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι (1947-1949), επιτετραμμένος στη Χάγη (1949-1953), σύμβουλος της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη (1953-1957) και πρέσβης στην Άγκυρα και την Ουάσιγκτων. Από το 1957 και για δύο χρόνια ήταν διευθυντής της πολιτικής διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1934 με την ποιητική συλλογή Ποιήματα και ακολούθησε το 1946 η συλλογή Ποιήματα – Εκλογή. Για το θέατρο έγραψε τις τραγωδίες Κλυταιμνήστρα, Ιοκάστη και Κροίσος, από τις οποίες η Κλυταιμνήστρα και ο Κροίσος παραστάθηκαν από το Εθνικό Θέατρο. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου. Τίτλοι βιβλίων
