Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Αργύρης Χριστομάγνος, «Οι Σταθμοί»

Δεν είμαστε παρά κάτι μικροί σταθμοί
από χώμα και νερό χτισμένοι μόνο,
πάνω στις όχθες καναλιών, που από κει
άλλες οντότητες διασχίζουνε το Χρόνο...

Σαν φωτισμένα ποταμόπλοια στη σιωπή,
μας τυφλώνουν στο τιτάνιο πέρασμα τους
και πριν κανείς προλάβει μια λέξη να πει,
μας αφήνουν στους αργούς μας τους θανάτους...

Κι αν ίσως κάποιος θαρραλέος μας αδερφός
στο νερό πέσει, διόδια να ζητήσει,
θα περάσουν από μέσα του απλώς,
δίχως να κάνουν ούτε ερώτηση ούτε κρίση.

Τότε τα σκήπτρα του ονείρου αλλάζουν χέρια,
καθώς αγγίζει η Ουτοπία τη μάνα Γη•
γέφυρες πέφτουν και, σαν είδωλα απ τ αστέρια,
νέες ακτίνες σβήνουν κάθε μας πληγή.

...Μετά στραμμένοι προς εκείνον διαρκώς,
θα ξεμακραίνουνε γι άλλους σταθμούς και μέρη.
Ήταν το πέρασμα, τα διόδια που αυτός
ζητούσε από πριν χωρίς να ξέρει.

Σταθμοί, κανάλια, όντα, δώστε μου κείνη τη μέθη!
να ψάξω όσο πιο βαθιά στις άχρονες ροές
αυτό το μήνυμα που ακόμη δεν εβρέθη
να υποτάξει τις χωμάτινες μας ζωές...
~
από τη συλλογή Limited Edition MMXVII aD, εκδ. Ελίκρανον, 2017

Δημοσιευμένο με την άδεια του ποιητή

Ο Αργύρης Ωρίωνα Χριστομάγνος γεννήθηκε το 1980 στα Καλάβρυτα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Limited Edition MMXVII aD." από τις Εκδόσεις Ελίκρανον (2017), "2ος Νόμος" από τις Εκδόσεις Andy's (2018), "Οι Νέοι Θεοί" από Ελίκρανον (2020), "The Songs Of Soul Invictus" από τις Εκδόσεις της Amazon (2020), "Και Άλλες Σκανταλιές" από Ελίκρανον (2021) και ένα πεζό, το "Μεταλιθικό Μανιφέστο" από Ελίκρανον (2020), μεταφρασμένο και στα Αγγλικά (εκδ. Amazon). To 2020 τιμήθηκε με βραβείο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό για το ποίημα "Οι Περήφανοι, Οι Λίγοι, Οι Δυνατοί". Παραμένοντας πιστός και φανατικός χεβυμεταλλάς, από το 1998 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. 

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης