(1).jpg)
.png)
Να μην ξεχνάς, προτού στην Άβυσσο βαδίσεις
αυτής της πόλεως, στοιχειωμένης και θαμπής
ότι θα είν’ αργά πλέον για εξομολογήσεις
το σάπιο της κατώφλι άμα διαβείς.
Πάνω των μαύρων βασιλέων οβελίσκοι,
κάτω ποτάμια από αλύτρωτες ψυχές…
Κάθε που δάκρυα παν να υψώσουνε μια πίστη,
το κτήνος μέσα σου θα σπάει τις προσευχές.
Σαν μια σκιά που ίπταται πίσω απ’ τα δέντρα,
σου ενσταλάζει ότι είναι άχρηστοι οι φραγμοί.
Σπάσαν τα βέλη μες στης πείρας τη φαρέτρα
που θα εξαπέλυες την κατάλληλη στιγμή.
Εσύ είσαι η Πόλη και η Αυγή.
Όταν θα τρίζουν οι αρμοί της λογικής σου
και θα ουρλιάζεις στον καθρέφτη “έλα! θυμήσου
Αυτήν που κάθιζε τα έθνη στο σκαμνί!”
θα δεις πώς λιώνουν σαν αγάλματα οι νόμοι
στην καταιγίδα πριν την ύστατη συγνώμη.
Σ’ ένα υπόγειο κατάχαμα γυμνή
στα στήθη πάνω θα ζυγίζεις το Αντίο
και με τα νύχια σου θα σκίζεσαι στα δύο
γι’ αυτήν την Πόλη που έχτιζες, όμως ποτέ
πάνω απ’ τις στέγες της ακτίνα δεν θα λάμψει,
θα μείνει υπόγεια, ενώ εσύ διψάς για δράση
σε ουρανούς πάνω, αετέ μου φτερωτέ…
Κυκλώπειες πύλες γκρεμιστήκαν σε μια νύχτα,
που άλλοτε βάστηξαν τρανούς πολιορκητές!
κι από κρυφό εισβολέα που πίεσε τα πλήκτρα,
τα ξίφη κάτω αφήσαν οι υπερασπιστές.
Οίκοι αρχόντων κι εσύ απλέ λαέ της πόλης,
τώρα που υπάγεστε στους μάγους- βασιλείς,
προετοιμάστε τους εαυτούς σας, διότι μόλις
άνοιξε μπρος για σας ο δρόμος νέας φυλής.
Απ’ τον καρπό της σαρκοφάγας προδοσίας
μένει το δέρμα σου μονάχα, ένας σωσίας
και μέσα βάραθρα είν’ οι μνήμες και γκρεμοί.
Σε κάθε βράχο κι ένας λόγος κρεμασμένος,
τροφή στα όρνια, να αιωρείται απ’ τους ανέμους,
μετράν το χρόνο σαν μακάβρια εκκρεμή…
Στ’ αγκάθια σέρνονται οι αρχές σου ματωμένες
πάνω στου βίου σου το άρμα αλυσοδεμένες,
που αδυσώπητος ο Χρόνος κυνηγά.
Και είν’ Αυτός που στον κατακλυσμό σε σπρώχνει
όλο μπροστά μέχρι να δεις την άλλην όχθη
με την πυξίδα σου στη μοίρα του φυγά.
αυτής της πόλεως, στοιχειωμένης και θαμπής
ότι θα είν’ αργά πλέον για εξομολογήσεις
το σάπιο της κατώφλι άμα διαβείς.
Πάνω των μαύρων βασιλέων οβελίσκοι,
κάτω ποτάμια από αλύτρωτες ψυχές…
Κάθε που δάκρυα παν να υψώσουνε μια πίστη,
το κτήνος μέσα σου θα σπάει τις προσευχές.
Σαν μια σκιά που ίπταται πίσω απ’ τα δέντρα,
σου ενσταλάζει ότι είναι άχρηστοι οι φραγμοί.
Σπάσαν τα βέλη μες στης πείρας τη φαρέτρα
που θα εξαπέλυες την κατάλληλη στιγμή.
Εσύ είσαι η Πόλη και η Αυγή.
Όταν θα τρίζουν οι αρμοί της λογικής σου
και θα ουρλιάζεις στον καθρέφτη “έλα! θυμήσου
Αυτήν που κάθιζε τα έθνη στο σκαμνί!”
θα δεις πώς λιώνουν σαν αγάλματα οι νόμοι
στην καταιγίδα πριν την ύστατη συγνώμη.
Σ’ ένα υπόγειο κατάχαμα γυμνή
στα στήθη πάνω θα ζυγίζεις το Αντίο
και με τα νύχια σου θα σκίζεσαι στα δύο
γι’ αυτήν την Πόλη που έχτιζες, όμως ποτέ
πάνω απ’ τις στέγες της ακτίνα δεν θα λάμψει,
θα μείνει υπόγεια, ενώ εσύ διψάς για δράση
σε ουρανούς πάνω, αετέ μου φτερωτέ…
Κυκλώπειες πύλες γκρεμιστήκαν σε μια νύχτα,
που άλλοτε βάστηξαν τρανούς πολιορκητές!
κι από κρυφό εισβολέα που πίεσε τα πλήκτρα,
τα ξίφη κάτω αφήσαν οι υπερασπιστές.
Οίκοι αρχόντων κι εσύ απλέ λαέ της πόλης,
τώρα που υπάγεστε στους μάγους- βασιλείς,
προετοιμάστε τους εαυτούς σας, διότι μόλις
άνοιξε μπρος για σας ο δρόμος νέας φυλής.
Απ’ τον καρπό της σαρκοφάγας προδοσίας
μένει το δέρμα σου μονάχα, ένας σωσίας
και μέσα βάραθρα είν’ οι μνήμες και γκρεμοί.
Σε κάθε βράχο κι ένας λόγος κρεμασμένος,
τροφή στα όρνια, να αιωρείται απ’ τους ανέμους,
μετράν το χρόνο σαν μακάβρια εκκρεμή…
Στ’ αγκάθια σέρνονται οι αρχές σου ματωμένες
πάνω στου βίου σου το άρμα αλυσοδεμένες,
που αδυσώπητος ο Χρόνος κυνηγά.
Και είν’ Αυτός που στον κατακλυσμό σε σπρώχνει
όλο μπροστά μέχρι να δεις την άλλην όχθη
με την πυξίδα σου στη μοίρα του φυγά.
~
από τη συλλογή 2ος νόμος, εκδ. Andy's, 2018
Δημοσιευμένο με την άδεια του ποιητή
Ο Αργύρης Ωρίωνα Χριστομάγνος γεννήθηκε το 1980 στα Καλάβρυτα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Limited Edition MMXVII aD." από τις Εκδόσεις Ελίκρανον (2017), "2ος Νόμος" από τις Εκδόσεις Andy's (2018), "Οι Νέοι Θεοί" από Ελίκρανον (2020), "The Songs Of Soul Invictus" από τις Εκδόσεις της Amazon (2020), "Και Άλλες Σκανταλιές" από Ελίκρανον (2021) και ένα πεζό, το "Μεταλιθικό Μανιφέστο" από Ελίκρανον (2020), μεταφρασμένο και στα Αγγλικά (εκδ. Amazon). To 2020 τιμήθηκε με βραβείο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό για το ποίημα "Οι Περήφανοι, Οι Λίγοι, Οι Δυνατοί". Παραμένοντας πιστός και φανατικός χεβυμεταλλάς, από το 1998 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
από τη συλλογή 2ος νόμος, εκδ. Andy's, 2018
Δημοσιευμένο με την άδεια του ποιητή
Ο Αργύρης Ωρίωνα Χριστομάγνος γεννήθηκε το 1980 στα Καλάβρυτα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Limited Edition MMXVII aD." από τις Εκδόσεις Ελίκρανον (2017), "2ος Νόμος" από τις Εκδόσεις Andy's (2018), "Οι Νέοι Θεοί" από Ελίκρανον (2020), "The Songs Of Soul Invictus" από τις Εκδόσεις της Amazon (2020), "Και Άλλες Σκανταλιές" από Ελίκρανον (2021) και ένα πεζό, το "Μεταλιθικό Μανιφέστο" από Ελίκρανον (2020), μεταφρασμένο και στα Αγγλικά (εκδ. Amazon). To 2020 τιμήθηκε με βραβείο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό για το ποίημα "Οι Περήφανοι, Οι Λίγοι, Οι Δυνατοί". Παραμένοντας πιστός και φανατικός χεβυμεταλλάς, από το 1998 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
