Τάσος Πορφύρης, «Ξενιτιά»

Πέντε παιδιά κι όλα στα ξένα
Πέντε πληγές που αιμορραγούνε
Καθώς γέρνει η μέρα στο κατώι
Να μοιράσει ζαϊρέ στα ζωντανά
Στο βλέμμα τους καθυστερεί ο τόπος
Με τους κήπους τα χωράφια τα χιονισμένα
Βουνά κι ο δρόμος έρημος χωρίς
Υποψία σκιάς ξενιτεμένου. 

πηγή

Τάσος Πορφύρης: «Γεννήθηκα στον Άγιο Κοσμά Πωγωνίου το 1931 από γονείς αγρότες. Το 1938 μετανάστευσα με την οικογένειά μου στην Αθήνα όπου ο πατέρας μου είχε ανοίξει μαζί με τον πρώτο του ξάδελφο μαγαζί -ζαχαροπλαστείο- στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου 24. Τον Δεκέμβριο του 1941 πίσω στο χωριό από τον εφιάλτη της πείνας. Παραμονή μέχρι τον Δεκέμβρη του 1945 –τέσσερα χρόνια, τα χρόνια της εφηβείας, των πληγών, του έρωτα, της κατοχής, του αντάρτικου-. Τον Δεκέμβριο του 1945 πίσω στη «Βαβυλώνα». Μέση Β’ Εμπορική Σχολή στην οδό Λευκωσίας 60 στα Πατήσια, αποφοίτηση το 1949, έχω φίλους από το 1946 από τη Σχολή. Εξήντα χρόνια και ‘βάλε’ μια ζωή. Το 1955 δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης» το ποίημά μου: «Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα». Συνεργάστηκα με τα περιοδικά: Μαρτυρίες, Σημειώσεις, Φηγός, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, Ζωσιμάδες, Οροπέδιο, Πλανόδιον και Μανδραγόρας»

Τίτλοι βιβλίων: Νεμέρτσκα (Γεμεντζόπουλος, 1961). Tο εγκαταλειμμένο σπίτι (Θεσμός, 1968). Flash back (Λύσεις, 1971). Τοπίο (Λύσεις, 1973). Η πέμπτη έξοδος (Σημειώσεις, 1980). Τα λαβωμένα (Έρασμος, 1996). Πολυφωνικόν, ανθολογία Ηπειρώτικης ποίησης, (Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, 2002). Σώμα κινδύνου (Ύψιλον,  2004). Η δοντάγρια, διηγήματα (Σοκόλης, 2006). Έρημα (Ύψιλον, 2008). Χρονοσυλέκτης (Ύψιλον, 2011). Νεμέρτσκα, ποιήματα 1961 - 2011 (Εκδόσεις των φίλων, 2011). Τα σπίτια, πεζογραφήματα. (Πανοπτικόν, 2013). Οι μέσα μας πληγές (Ύψιλον / βιβλία 2015). Ισόβια Θλίψη Ύψιλον / βιβλία 2019. Ρωσσοχώρι, Δροσιά και λίγο από Σταμάτα (Ρώμη, 2020)