Μα ό,τι αργούσε δικό μου
δική σου χαρά θα γίνει
τώρα που φέρνει η στροφή
πινελιές τα ελάφια
τα χρόνια υγρά
στο χρυσό μονοπάτι
Αχ κουρασμένο χέρι
δική σου χαρά θα γίνει
τώρα που φέρνει η στροφή
πινελιές τα ελάφια
τα χρόνια υγρά
στο χρυσό μονοπάτι
Αχ κουρασμένο χέρι
τέτοια άνοιξη περίμενες
Φίλοι και ξένοι σου κράτησαν
χρώματα να σύρεις χορό
κι ο κούκος το πρώτο κελάηδημα
να σε ξεβγάλει
Φλέβα που ξέκοψε άξαφνα
κι άνοιξε το αίμα
να μπούνε κι άλλες φωνές
στο τραγούδι που γράφεις
κι άλλοι θα γράψουν για σένα
πάντα γραμμένο θα είναι
Φίλοι και ξένοι σου κράτησαν
χρώματα να σύρεις χορό
κι ο κούκος το πρώτο κελάηδημα
να σε ξεβγάλει
Φλέβα που ξέκοψε άξαφνα
κι άνοιξε το αίμα
να μπούνε κι άλλες φωνές
στο τραγούδι που γράφεις
κι άλλοι θα γράψουν για σένα
πάντα γραμμένο θα είναι
Η
Αλεξάνδρα Πλαστήρα γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Σπούδασε στη
Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και μελέτησε μουσική.
Ποιήματά της συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες
ποίησης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Τίτλοι βιβλίων: Σχέδια για να μάθω να υπακούω (1981). Το φως που βλέπουμε τώρα (1986). Τόπος για να ζεις (1999). Νερό στο πρόσωπο (1993). Ο οδοιπόρος είχε φύλλα στα μαλλιά του (2005). Επίσης, το βιβλίο για παιδιά: Ιστορίες μικρές και λίγο πιο μεγάλες (1983, 1993).
Τίτλοι βιβλίων: Σχέδια για να μάθω να υπακούω (1981). Το φως που βλέπουμε τώρα (1986). Τόπος για να ζεις (1999). Νερό στο πρόσωπο (1993). Ο οδοιπόρος είχε φύλλα στα μαλλιά του (2005). Επίσης, το βιβλίο για παιδιά: Ιστορίες μικρές και λίγο πιο μεγάλες (1983, 1993).




(1).jpg)
.png)
