Ματθαίος Μουντές, «Ποίημα της ευσπλαχνίας»

Απώτερος σκοπός του λυρισμού μου
ήταν ανέκαθεν
να ξεκοιλιάζει μορφάζοντας
την ιδέα.

Γι’ αυτό ελπίζω
ότι τα επιτεύγματά μου
θα εκραγούν μια μέρα
σαν πυροτεχνήματα παιδικά.

Προς το παρόν άραξα στον όρμο του αλατιού.
Η απογύμνωση της κίνησης
δίνει έναν ήχο παγερό.

(Το προεγώ: ύλη και χάος
λύπη από γρανίτη
στεναγμός από ατσάλι.)
Μέσα στα σκοτάδια των χαμηλών νερών
είναι το σπέρμα του φωτός.

~

Ευχαριστώ την κ. Αγγελική Κ. που μου έστειλε το ποίημα

Ο Ματθαίος Μουντές γεννήθηκε στη Χίο το 1935. Σπούδασε Θεολογία και από το 1961 εργάστηκε στην Αθήνα, στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το 1959, φοιτητής ακόμη, άρχισε να δουλεύει στο ραδιόφωνο. Έκανε πολλές εκπομπές με θέματα βιβλικά, λαογραφικά και λογοτεχνικά. Από τις πιο γνωστές εκπομπές του ήταν αυτή με τον τίτλο «Αιγαίο, ρίζα και διάρκεια», που κράτησε έντεκα σχεδόν χρόνια. Κατά καιρούς συνεργάστηκε και με την τηλεόραση. Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, καθώς και του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη, και είχε συνεργαστεί με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Πέθανε το 2000.
Τίτλοι βιβλίων: Παρακαταθήκη (1957). Ισόπεδος διάβασις (Φέξης, 1963). Η αντοχή των υλικών (α´ έκδοση Ίκαρος, 1971, και β´ έκδοση Καστανιώτης, 1983). Τα αντίποινα (Εστία, 1982). Νηπιοβαπτισμός (Καστανιώτης, 1992). Η αντοχή της ποίησης (Πρώτη Ύλη, 2020 /ανθολόγιο από την ποιητική του παραγωγή που καλύπτει σαράντα χρόνια (1957-1997)).