(1).jpg)
.png)
Μουδιάζουν οι αισθήσεις γεμάτες σκιές. Εξαφανίζονται
τα πράγματα και μένει ολόφωτο μόνο το αόρατο.
Η πρώτη νύχτα είναι φιλόξενη∙ οι άλλες δεν ανοίγουν
–μέσα τους βρισκόμαστε πάντοτε απέξω–
ούτε και κλείνουν, μένουν απροσπέλαστες,
ανάμνηση χωρίς αναπαμό.
Όλα έχουν τα μάτια σου. Κάθε βράδυ γίνεσαι κέντρο
και ζεστή ουσία, φλογίζεις το πιο κρυφό σημείο
τα πράγματα και μένει ολόφωτο μόνο το αόρατο.
Η πρώτη νύχτα είναι φιλόξενη∙ οι άλλες δεν ανοίγουν
–μέσα τους βρισκόμαστε πάντοτε απέξω–
ούτε και κλείνουν, μένουν απροσπέλαστες,
ανάμνηση χωρίς αναπαμό.
Όλα έχουν τα μάτια σου. Κάθε βράδυ γίνεσαι κέντρο
και ζεστή ουσία, φλογίζεις το πιο κρυφό σημείο
όπου μπορεί να φτάσει το παράλογο όραμα,
πέρα από την εικόνα σου τη σκεπασμένη
από τα σκοτεινά μάτια τού μυστηρίου.
Και τη στιγμή που γίνεσαι ζεστή ανάσα, περνάς χάδι
πάνω από το κορμί μου επιστρέφοντας στους ίσκιους.
Νοσεί ο πιο αθώος.
Αδειάζω από τον εαυτό μου,
για να μπορώ να γεμίσω από σένα.
Είσαι το σχήμα τής αγκαλιάς μου,
η αγάπη που κρατάει στην παλάμη της το πρόσωπό μου,
που ενσαρκώνει τον άνθρωπο που πρωτομιλάει.
Γι’ αυτό είμαι τόσο ευτυχισμένος.
Μην κοιτάς που τυραννιέμαι, είναι γιατί
δεν έχω λέξεις να σου μιλήσω και βγάζω κραυγές.
πέρα από την εικόνα σου τη σκεπασμένη
από τα σκοτεινά μάτια τού μυστηρίου.
Και τη στιγμή που γίνεσαι ζεστή ανάσα, περνάς χάδι
πάνω από το κορμί μου επιστρέφοντας στους ίσκιους.
Νοσεί ο πιο αθώος.
Αδειάζω από τον εαυτό μου,
για να μπορώ να γεμίσω από σένα.
Είσαι το σχήμα τής αγκαλιάς μου,
η αγάπη που κρατάει στην παλάμη της το πρόσωπό μου,
που ενσαρκώνει τον άνθρωπο που πρωτομιλάει.
Γι’ αυτό είμαι τόσο ευτυχισμένος.
Μην κοιτάς που τυραννιέμαι, είναι γιατί
δεν έχω λέξεις να σου μιλήσω και βγάζω κραυγές.
~
από τη συλλογή Ίσκιοι (1987)
πηγή
Ο Νίκος Γρηγοριάδης (1931–2012) ήταν Έλληνας ποιητής. Ήταν γνωστός και με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Νικόλας Ταλμάν. Γεννήθηκε το 1931 στην Κορυφή Κιλκίς, και σπούδασε στη φιλοσφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως εκπαιδευτικός σε σχολεία ιδιωτικής, αρχικά, και δημόσιας, έπειτα, εκπαίδευσης. Αργότερα την περίοδο από το 1983 έως το 1993 υπήρξε και σχολικός σύμβουλος, ενώ συνεργάστηκε με τον Οργανισμό Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) για τη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων για τα μαθήματα της λογοτεχνίας, της νεοελληνικής γλώσσας και του συντακτικού της νεοελληνικής γλώσσας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Ασχολήθηκε τόσο με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων όσο και με την ποίηση. Το έργο του συγκαταλέγεται στη β΄ μεταπολεμική γενιά, ενώ χαρακτηρίζεται για το λιτό του ύφος που θυμίζει καθημερινό λόγο. Ένα μέρος των διδακτικών βιβλίων του βγήκε από τις Εκδόσεις Κώδικας, στις οποίες ήταν συνυπεύθυνος. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2012.
Τίτλοι βιβλίων: Το βάθος της ληκύθου (1963). Δειγματοληψία Α (1981). Ο κήπος και η πύλη (1982). Τα μέτρα και τα σταθμά (1983). Η απουσία και ο λόγος (1985). Ίσκιοι (1987). Το αθέατο μέσα μας (1988). Βουστροφηδόν το σύνταγμα της ζωής (1988). Flora mirabilis. Ο πίθος και το φανάρι (1992). Μαύρες ακτές (1994). Δειγματοληψία Β (1996). Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα (1998). Ανάβαση (2002). Και στρεβλές ρίμες (2006). Ποιήματα [1963 - 2005], συγκεντρωτική έκδοση (2007)
από τη συλλογή Ίσκιοι (1987)
πηγή
Ο Νίκος Γρηγοριάδης (1931–2012) ήταν Έλληνας ποιητής. Ήταν γνωστός και με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Νικόλας Ταλμάν. Γεννήθηκε το 1931 στην Κορυφή Κιλκίς, και σπούδασε στη φιλοσφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως εκπαιδευτικός σε σχολεία ιδιωτικής, αρχικά, και δημόσιας, έπειτα, εκπαίδευσης. Αργότερα την περίοδο από το 1983 έως το 1993 υπήρξε και σχολικός σύμβουλος, ενώ συνεργάστηκε με τον Οργανισμό Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) για τη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων για τα μαθήματα της λογοτεχνίας, της νεοελληνικής γλώσσας και του συντακτικού της νεοελληνικής γλώσσας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Ασχολήθηκε τόσο με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων όσο και με την ποίηση. Το έργο του συγκαταλέγεται στη β΄ μεταπολεμική γενιά, ενώ χαρακτηρίζεται για το λιτό του ύφος που θυμίζει καθημερινό λόγο. Ένα μέρος των διδακτικών βιβλίων του βγήκε από τις Εκδόσεις Κώδικας, στις οποίες ήταν συνυπεύθυνος. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2012.
Τίτλοι βιβλίων: Το βάθος της ληκύθου (1963). Δειγματοληψία Α (1981). Ο κήπος και η πύλη (1982). Τα μέτρα και τα σταθμά (1983). Η απουσία και ο λόγος (1985). Ίσκιοι (1987). Το αθέατο μέσα μας (1988). Βουστροφηδόν το σύνταγμα της ζωής (1988). Flora mirabilis. Ο πίθος και το φανάρι (1992). Μαύρες ακτές (1994). Δειγματοληψία Β (1996). Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα (1998). Ανάβαση (2002). Και στρεβλές ρίμες (2006). Ποιήματα [1963 - 2005], συγκεντρωτική έκδοση (2007)
