Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Γιάννης Ζελιαναίος, «Ο Διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο»

Τα ήμερά σου φιλιά
μου πήραν νύχτες να τα σελώσω.
Στις θλιμμένες γκριμάτσες του προσώπου σου
υποσχέθηκα μονάχα δυο χέρια να τις θωπεύουν
και στην ατοπία του κορμιού σου
γύρεψα την καλοσύνη μιας χώρας.
Την γνώση του ονόματός σου
την άκουσα εκεί που οι άλλοι δε γνωρίζουν.
Ω! Σκατά!
Γράφω κι εγώ σαν ‘κείνους τους ποιητές
με τα γυαλιά στη μύτη
και τα θαυμαστικά-στολίδια στο ακριβό χαρτί
που τρέχουν πίσω από κάθε εκδότη
μπας και γραπώσουν το μπούτι της γραμματέας του.
Ξέρεις,
γάμησα τις αδερφές τους
κι εκείνες πίστεψαν στον έρωτα.
Δώρισα τους φίλους μου
κι αυτοί με τη σειρά τους μελοποίησαν πούστικες κραυγές.
Ήπια πολύ μαζί τους
περισσότερο απ’ όσο τους άξιζε.
Περισσότερο απ’ όσο πιστεύεις
πως πρέπει να παλέψει ένας ποιητής.
Τους είδα όλους,
έγλυψαν όλη τη δόξα στ’ αρχίδια
κ’ ύστερα βγήκαν μ’ ανίκανη οργή
ν’ απαγγείλουν έναν στίχο,
ένα μέρος,
έναν τόπο,
έναν δρόμο,
που άλλοι,
ανώτεροι απ’ αυτούς,
έφτυσαν αίμα για να γράψουν,
να σταθούν,
να ξεράσουν ένα μπουκάλι κρασί,
να τρελαθούν,
να γλύψουν στ’ αρχίδια την αιωνιότητα.
Δεν ξέρω…
Δεν ξέρω πως έφτασαν εκεί αγάπη μου.
Δεν ξέρω πια αν πρέπει να λέω πως είμαι ποιητής.
Το μόνο που ξέρω
είναι πως ο διάβολος
παραμένει στο στρατσόχαρτο
και τα παιδιά του στο μελάνι.
~

Ο Γιάννης Ζελιαναίος γεννήθηκε τον Γενάρη του άσωτου έτους 1978. Υπήρξε αρθρογράφος σε πολλά μουσικά sites, αποκλειστικός φωτογράφος του συγκροτήματος «Διάφανα Κρίνα» για πολλά χρόνια, δισκοθέτης, φανζινάς, υπάλληλος δισκοπωλείου και πολλά άλλα επαγγέλματα που ευτυχώς έκανε για να βιοποριστεί. Ποιήματα και κείμενά του έχουν χρησιμοποιηθεί για θεατρικές παραστάσεις, opening acts και άλλα πολλά. Την περίοδο 2012-2017 ήταν συνεκδότης  μαζί με την Γιώτα Παναγιώτου στις εκδόσεις Straw Dogs όπου κυκλοφορεί και το ομότιτλο περιοδικό τέχνης με έδρα του την Κύπρο. Για ένα χρόνο (2015-2016) αρθρογραφούσε στο πολιτιστικό ένθετο «Ηδύφωνο» της κυριακάτικης «Σημερινής» κρατώντας την δική του μουσική στήλη με τίτλο «Ο Ήχος της Μουσικής». Είναι βασικός συνεργάτης της Τεθλασμένης Ψηφιακής Βιβλιοθήκης, bibliotheque.gr. Ζει κι εργάζεται ως δισκοθέτης στην Λευκωσία. Τίτλοι βιβλίων: Καλώς ήρθες χειμώνα, γραφιά της νιότης μας (Εριφύλη, 2004). Άννα (Εριφύλη, 2005). Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (Ενδυμίων, 2009). Μακάριοι οι σκύλοι του οινοπνεύματος (Straw Dogs, 2016). Ο διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο (Straw Dogs, 2016). Caraytoktonia (Bibliotheque, 2018).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης