(1).jpg)
.png)
Στον έρωτα δε ρωτά κανείς
πώς ανυψώνεται ο θύσανος της μέρας
ή πώς σκιρτούν πέτρα την πέτρα
τα νερά στο ρυάκι και τα βρέφη
στον σφύζοντα μαστό.
Απλώς τυλίγεται τη νύχτα
και πιπιλίζει φως απ’ τις θηλές
του γαλαξία.
πώς ανυψώνεται ο θύσανος της μέρας
ή πώς σκιρτούν πέτρα την πέτρα
τα νερά στο ρυάκι και τα βρέφη
στον σφύζοντα μαστό.
Απλώς τυλίγεται τη νύχτα
και πιπιλίζει φως απ’ τις θηλές
του γαλαξία.
~
από τη συλλογή Δειγματοληψία Β' (1996)
πηγή
Ο Νίκος Γρηγοριάδης (1931–2012) ήταν Έλληνας ποιητής. Ήταν γνωστός και με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Νικόλας Ταλμάν. Γεννήθηκε το 1931 στην Κορυφή Κιλκίς, και σπούδασε στη φιλοσφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως εκπαιδευτικός σε σχολεία ιδιωτικής, αρχικά, και δημόσιας, έπειτα, εκπαίδευσης. Αργότερα την περίοδο από το 1983 έως το 1993 υπήρξε και σχολικός σύμβουλος, ενώ συνεργάστηκε με τον Οργανισμό Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) για τη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων για τα μαθήματα της λογοτεχνίας, της νεοελληνικής γλώσσας και του συντακτικού της νεοελληνικής γλώσσας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Ασχολήθηκε τόσο με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων όσο και με την ποίηση. Το έργο του συγκαταλέγεται στη β΄ μεταπολεμική γενιά, ενώ χαρακτηρίζεται για το λιτό του ύφος που θυμίζει καθημερινό λόγο. Ένα μέρος των διδακτικών βιβλίων του βγήκε από τις Εκδόσεις Κώδικας, στις οποίες ήταν συνυπεύθυνος. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2012.
Τίτλοι βιβλίων: Το βάθος της ληκύθου (1963). Δειγματοληψία Α (1981). Ο κήπος και η πύλη (1982). Τα μέτρα και τα σταθμά (1983). Η απουσία και ο λόγος (1985). Ίσκιοι (1987). Το αθέατο μέσα μας (1988). Βουστροφηδόν το σύνταγμα της ζωής (1988). Flora mirabilis. Ο πίθος και το φανάρι (1992). Μαύρες ακτές (1994). Δειγματοληψία Β (1996). Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα (1998). Ανάβαση (2002). Και στρεβλές ρίμες (2006). Ποιήματα [1963 - 2005], συγκεντρωτική έκδοση (2007)
από τη συλλογή Δειγματοληψία Β' (1996)
πηγή
Ο Νίκος Γρηγοριάδης (1931–2012) ήταν Έλληνας ποιητής. Ήταν γνωστός και με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Νικόλας Ταλμάν. Γεννήθηκε το 1931 στην Κορυφή Κιλκίς, και σπούδασε στη φιλοσφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως εκπαιδευτικός σε σχολεία ιδιωτικής, αρχικά, και δημόσιας, έπειτα, εκπαίδευσης. Αργότερα την περίοδο από το 1983 έως το 1993 υπήρξε και σχολικός σύμβουλος, ενώ συνεργάστηκε με τον Οργανισμό Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) για τη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων για τα μαθήματα της λογοτεχνίας, της νεοελληνικής γλώσσας και του συντακτικού της νεοελληνικής γλώσσας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Ασχολήθηκε τόσο με τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων όσο και με την ποίηση. Το έργο του συγκαταλέγεται στη β΄ μεταπολεμική γενιά, ενώ χαρακτηρίζεται για το λιτό του ύφος που θυμίζει καθημερινό λόγο. Ένα μέρος των διδακτικών βιβλίων του βγήκε από τις Εκδόσεις Κώδικας, στις οποίες ήταν συνυπεύθυνος. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2012.
Τίτλοι βιβλίων: Το βάθος της ληκύθου (1963). Δειγματοληψία Α (1981). Ο κήπος και η πύλη (1982). Τα μέτρα και τα σταθμά (1983). Η απουσία και ο λόγος (1985). Ίσκιοι (1987). Το αθέατο μέσα μας (1988). Βουστροφηδόν το σύνταγμα της ζωής (1988). Flora mirabilis. Ο πίθος και το φανάρι (1992). Μαύρες ακτές (1994). Δειγματοληψία Β (1996). Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα (1998). Ανάβαση (2002). Και στρεβλές ρίμες (2006). Ποιήματα [1963 - 2005], συγκεντρωτική έκδοση (2007)
