Δημήτρης Αθανασέλος, «Γέννηση»

Οι πέτρες με προδίδουν και ντύνομαι όλα τα πρόσωπα της μνήμης.

Εμπεριέχομαι και περιβάλομαι απο το (ψηλόλιγνο) σώμα σου. Ψηλαφώ τις ακούσιες
θλίψεις σου.
Ακούω τις αποχρώσεις των λόγων σου. Η έλειψη σου θρέφει την επιθυμία μου/αλλόκοτος

ερωτισμός.
Πες μου ποια
                                         (μοναδική) εικόνα σου
                                         προσπαθώ ν’ αναστήσω;
Έχω ανάψει όλα τα κεριά του σπιτιού μου και περιμένω έναν ακόμη θάνατο. Στο ανήλιαγο δωμάτιο
σου δίνω εκείνο που δεν έχω.
Σου προσφέρω την μοναχικότητα του κενού μου, τους μυριάδες μικρούς θανάτους μου (που πάντα περιέχονται σε άλλους μεγαλύτερους)
Την πολικότητα των άστρων μου και των σωμάτων.’Ολος ο κοσμος μου/μας τρίγωνο που κορυφώνεται σε μια αντίθεση.
Προσμένω την οριστική απογύμνωση σου.
Πες μου -ύστερα- με
                                         τι ρούχα να σε ντύσω;

Αυτός ο καινούριος σου θάνατος
αρχή και τέλος της ανωτερότητας σου
ακούσια θέληση για ανύψωση
υπόσχεση αιώρησης.

Από τις κινήσεις των χεριών σου ψηλαφώ το ανέκφραστο εκείνο
συναίσθημα που έχεις / σιωπή διαπεραστική είν’ η αλήθεια.
Ένας ολόκληρος αιμάτινος πλανήτης το σώμα σου με όλων των ειδών
τις κραυγές.

Στο πρόσωπο σου δέσποζε η πέτρα.
Τώρα απλώνεται μια διαφάνεια
σαν γέννηση.

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου δώσω παρά μια παρακαταθήκη ευτυχίας
~
από το υπό έκδοση βιβλίο Το πρόσωπο Εντός μου, εκδ. θράκα 2021
πηγή

 

Ο Δημήτρης Αθανασέλος γεννήθηκε στη Λάρισα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή ποιημάτων, αφηγημάτων και δοκιμίων. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά (Apodyoptes, Fractal, Βακχικόν, Στρόβιλος, Διάστιχο, Νόημα). Έχει συμμετάσχει στο ανθολόγιο της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης με τίτλο "Φωτοσκιάσεις", καθώς και στο λογοτεχνικό δελτίο της. Το ποίημα "Σθένος" συμπεριλήφθηκε στη δίγλωσση ποιητική ανθολογία του ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ "Ξύπνησα σε μια χώρα/I woke up in a country".  Τίτλοι βιβλίων: Ανάβαση (Πνοή, 2019).