Νικόλας Ευαντινός, «Τόση τρεχάλα το αίμα και οι χαρές αναίμακτες»

στη χούφτα
                                              της φαντασίας των αόπλων
φυσάς
και μια νέα μητρόπολη θεμελιώνεται
που ακούει στο όνομα
«αταξία των ανθρώπινων νερών»
ενώ μια ζαχαρωτή γέφυρα
ξετυλίγεται στους ουρανούς

κι ενώνει
την αλεπού
               της σπιρτάδας
                                     με τον τράγο
                                            του πείσματος

κι όσες κι αν πέφτουνε βροχές
σκαλί της δεν ραγίζει
δεν λιώνει σκαλοπάτι της
απ’ τα νερά της μπόρας
~
από τη συλλογή Λιγωσάδικο, εκδ. Μανδραγόρας, 2016
πηγή - επίμετρο

 

Ο Νικόλας Ευαντινός γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1982. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης με μεταπτυχιακό στην νεοελληνική φιλολογία της ίδιας σχολής, στο οποίο κύριος άξονας ήταν η μελέτη της θεωρίας της λογοτεχνίας. Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", "Μπιλιέτο", "Φαρφουλάς", στην εφημερίδα "Αυγή", σε τοπικά έντυπα της Κρήτης και σε διάφορες ανθολογίες, μεταξύ άλλων και σε γαλλική σε μετάφραση του Michel Volkovitch. Παράλληλα ασχολείται με την μουσική, ως τραγουδοποιός. Το 2010 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Πανταχού Απών" με δικά του τραγούδια που τα ερμηνεύει ο ίδιος. Τίτλοι βιβλίων: Μικρές αγγελίες και ειδήσεις (Γαβριηλίδης, 2008). Ρουβίκωνας στα μέτρα μας (Μελάνι, 2011). Ενεός... (Μανδραγόρας, 2012). Λιγωσάδικο (Μανδραγόρας, 2016). Η γυρισμένη γλώσσα του Επιμενίδη (Ο Μωβ Σκίουρος, 2019).