Φιλία Κανελλοπούλου, «Πολύ μικρή»

Κάποτε
τοίχος
«αυτή η πόλη βρωμάει τεστοστερόνη»
πολύ μικρή
πόλη
έπεσα πάνω του
μεγάλωσα εδώ
ακόμα
καίνε οι πατούσες μου
στα τετραγωνάκια του δρόμου
προς το σχολείο
απογευματινό
τα βράδια γνώριζα ανθρώπους-παιδιά
κάθε ηλικίας
με μεγάλη ποικιλία από αρώματα
στα σκουπίδια
μπορείς να βρεις
το πιο πολύτιμο πράγμα
κλειδιά, σάρκες, αισθήματα
είχαν λουλούδια
ή μπουκάλια στο στόμα
είχαν όπλα στην καρδιά
ή στα χέρια
κάγκελα στον νου
ή και γύρω τους
εκείνοι τώρα πάνε
Πεθάναν. Ξεχάστηκαν
ο τοίχος 
με σταθερά τα μηνύματα
πόλη
πολύ μικρή
στο ανάμεσα οικόπεδο κατουράμε
άνθρωποι και σκυλιά
μετά το αλύχτημα
μεγάλωσα εδώ
ακόμα
δεν ψήλωσα 
έμαθα όμως ορθογραφία, έννοιες:

μπουκάλια
όπλα
κάγκελα

σάρκες
αισθήματα
λουλούδια

δικαιοσύνη βία βιασμός

έμαθα γραμματική και συντακτικό:

Εγώ έμαθα
Εκείνοι ξεχάστηκαν
Αυτοί οι ‘’ιδιοκτήτες’’ δεν ασπρίσαν τον τοίχο
πηγή

 

Η Φιλία Κανελλοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Υποκριτική στη σχολή "Δήλος" και Φιλοσοφία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ασχολείται ενεργά με τη συγγραφή. Το πρώτο της θεατρικό έργο "Γυναίκες - η και όχι- μόνες στην πόλη Ιούλιο μήνα με 40°C" ανέβηκε τον Ιούνιο του 2018 στο θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις, από την ομάδα NEKO της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος. Ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα περιοδικά και σε sites. Εργάζεται ως ηθοποιός. Έλαβε το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην ποίηση για τη συλλογή "Τα μέσα μου" στα Βραβεία Ζαν Μορεάς 2020 (εξ ημισείας με την ποιήτρια Πηνελόπη Ζαρδούκα). Τίτλοι βιβλίων: Τα μέσα μου (Οροπέδιο, 2019)