Με ρώτησ' η μικρούλα μου φιλώντας με στο στόμα:
«Πες μου, φτωχέ τραγουδιστή, ποια δύναμη σε παίρνει
και μ' αχαλίνωτη ορμή από της γης το χώμα
σ' εμπνεύσεις ονειρόβγαλτες κι απόκοσμες σε φέρνει;
Ποια Μούσα αιθερόπλαστη, ποιο μάγο αγγελούδι
σφιχτοκρατεί την πένα σου σαν γράφεις το τραγούδι;»
Της είπα 'γω: «Αγάπη μου, τα γαλανά σου μάτια
-- που λες πως καθρεφτίζεται στο φωτεινό τους βάθος
η λάμψη η ουράνια -- σ' ονειρευτά παλάτια
στέλνουν τη φαντασία μου και τραγουδούν με πάθος.
Το θεϊκό σου φίλημα με νέκταρ το ποτίζει
και σε τραγούδια άφταστα η λύρα μου ραγίζει».
~
Εφηβικοί Στίχοι (1913-1916)
«Πες μου, φτωχέ τραγουδιστή, ποια δύναμη σε παίρνει
και μ' αχαλίνωτη ορμή από της γης το χώμα
σ' εμπνεύσεις ονειρόβγαλτες κι απόκοσμες σε φέρνει;
Ποια Μούσα αιθερόπλαστη, ποιο μάγο αγγελούδι
σφιχτοκρατεί την πένα σου σαν γράφεις το τραγούδι;»
Της είπα 'γω: «Αγάπη μου, τα γαλανά σου μάτια
-- που λες πως καθρεφτίζεται στο φωτεινό τους βάθος
η λάμψη η ουράνια -- σ' ονειρευτά παλάτια
στέλνουν τη φαντασία μου και τραγουδούν με πάθος.
Το θεϊκό σου φίλημα με νέκταρ το ποτίζει
και σε τραγούδια άφταστα η λύρα μου ραγίζει».
~
Εφηβικοί Στίχοι (1913-1916)
Καρυωτάκης, Τα Ποιήματα (1913-1928). Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Νεφέλη, 1992