Κώστας Καρυωτάκης, «Ο χορός»

Τα φώτα μες στη μυρωμένη κάμαρα
ξεχύνονται μυριόχρωμα
και γυναικών στο διάβα τους χαϊδεύουνε
αφρόστηθα βελούδινα.

Η πόλκα σαν ακούγεται γοργόρυθμη,
το κάθε τι ηλεκτρίζεται

και στο παρκέτο τα ζευγάρια ρίχνονται
σ' ένα τρελό τρικύμισμα.

Τ' άσπρα κορμάκια ξαναμμένα αφήνονται
στις αγκαλιές να γείρουνε
κ' εκεί μες στων σαρκών το συναπάντημα
σβήνουν τους λάγνους πόθους τους.

Στην ηδονή τα μάτια σαν λιγώνουνε,
πέφτουν βαριά τα βλέφαρα
και της αγάπης η μουρμούρα πνίγεται
στις μουσικής της κύματα.

Σε μια στιγμή, σ' ένα αγερένιο πήδημα,
μες στου χορού το πέταγμα,
δυο χείλια σμίγουνε, κι ανατριχιάζουνε
αγκαλιαστά δυο σώματα.
~
Εφηβικοί Στίχοι (1913-1916)

Καρυωτάκης, Τα Ποιήματα (1913-1928). Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδης, Νεφέλη, 1992