Ανασαίνουμε νύχτα
ελεύθεροι, γιατί είναι μοναξιά
σε κάθε μας τυφλό βήμα,
τρεκλίζον
Κλείνουν τα θέατρα
Θεριεύουν οι σκιές
Οι αλήθειες αλαλάζουν στα βουνά
και πεινασμένες κατεβαίνουν προς την πόλη
Ανασαίνουμε νύχτα
Σφικτά ταμπουρωμένα σώματα
μα είμαστε πιο πάνω από τις σάρκες·
κείνες δεν είναι παρά μια αφορμή
Τα αγρίμια ας κοπιάσουν,
μας γνωρίζουν
Στα πόδια μας εμπρός
θε να κουρνιάσουν
Ελεύθεροι, γιατ’ είναι μοναξιά
από τη διαλεχτή
που αρνείται τις κρυψώνες
και σκίζει των αυλών τα δηλητηριασμένα ρόδα,
έτσι εισπνέουμε τη νύχτα
πηκτή στο λάρυγγα
στο χνώτο όμως ρημάδι
και βγάζουμε το πρώτο φως
~
από τη συλλογή ΑΝ(ΩΝ)ΥΜΑ, εκδόσεις Δωδώνη, 2010
πηγή
Σφικτά ταμπουρωμένα σώματα
μα είμαστε πιο πάνω από τις σάρκες·
κείνες δεν είναι παρά μια αφορμή
Τα αγρίμια ας κοπιάσουν,
μας γνωρίζουν
Στα πόδια μας εμπρός
θε να κουρνιάσουν
Ελεύθεροι, γιατ’ είναι μοναξιά
από τη διαλεχτή
που αρνείται τις κρυψώνες
και σκίζει των αυλών τα δηλητηριασμένα ρόδα,
έτσι εισπνέουμε τη νύχτα
πηκτή στο λάρυγγα
στο χνώτο όμως ρημάδι
και βγάζουμε το πρώτο φως
~
από τη συλλογή ΑΝ(ΩΝ)ΥΜΑ, εκδόσεις Δωδώνη, 2010
πηγή
Η ποιήτρια και μεταφράστρια Μαρία Θεοφιλάκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983 όπου και ζει. Έχει σπουδάσει Μάρκετινγκ και Επιχειρησιακή Έρευνα στην ΑΣΟΕΕ κι έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στα Οικονομικά αλλά κι έχει παρακολουθήσει παιδαγωγικά μαθήματα στην ΑΣΠΑΙΤΕ. Τίτλοι βιβλίων: Αν[ων]υμα (Δωδώνη, 2010)
