Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Στο δρόμο της Δαμασκού»

Αδύνατο να δούμε τίποτε∙ μόνο ακούγαμε,
λες κι ο Θεός μας έκανε μια μικρή συγκατάβαση.
Όμως εκείνος έβλεπε καλά,
με μια ψυχή αναλωμένη περισσότερο,
μέχρι που τον σηκώσαμε τυφλό:
η αποκάλυψη τον έκανε ερείπιο.

Έτσι ο Σαύλος έγινε Παύλος – όσο για μας,
μείναμε οι ίδιοι ύστερα απ’ τις πρώτες εντυπώσεις,
ίσως γιατί δεν ήμασταν σκεύη εκλογής. Αργότερα
πήραμε απόφαση ν’ αλλάξουμε (όταν νιώσαμε
τριγύρω μας μονάχα εγκατάλειψη),
έστω κι αν ξέραμε πως μέσα μας
φέρναμε τον δαίμονα μιας νέας φυγής.
~
Από τη συλλογή Εποχή των ισχνών αγελάδων (1950)
πηγή