(1).jpg)
.png)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ του συγγραφέα: Πέρασε πάνω από ένας χρόνος από τότε που κάπου στο Λος Άντζελες ο Τζων Μπράυαν ξεκίνησε την έκδοση της περιθωριακής εφημερίδας ΟΠΕΝΣΙΤΥ. Η αρχή έγινε στο πίσω δωμάτιο ενός σαραβαλιασμένου σπιτιού που είχε νοικιάσει, και σύντομα εξαπλώθηκε και στα άλλα δωμάτια του σπιτιού. Τελικά κάποια μέρα τα μάζεψε και κατέβηκε στο κέντρο της πόλης, στη λεωφόρο Μέλροουζ. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο Τζων έλυσε κι όλα τα προβλήματά του. Γιατί ναι μεν ο αριθμός πωλήσεων της εφημερίδας ανέβηκε αλλά δεν έρχονταν αρκετές αγγελίες. Επιπλέον τότε η Λος Άντζελες Φρη Πρεςς εγκαταστάθηκε στην πιο κυριλέ συνοικία κι έπαιρνε όλες
Δηλαδή είναι σαν να λέμε ότι αφού κάποιος φτιάξει τον εθνικό στρατό και τον οργανώσει περνάει μετά στις γραμμές των εξεγερμένων. Φυσικά ανάμεσα στις δύο εφημερίδες στην ΟΠΕΝ ΣΙΤΥ και τη Φρη Πρεςς δεν υπάρχει μια απλή εχθρότητα. Όταν κάποιος διαβάζει την ΟΠΕΝ ΣΙΤΥ καταλαβαίνει σύντομα ότι πρόκειται για κάτι περισσότερο. Η ΟΠΕΝ ΣΙΤΥ τα βάζει με τους μεγάλους μπόσηδες -και μάρτυράς μου ο Θεός- αυτές ακριβώς τις μέρες μερικοί απ' αυτούς τους μεγάλους ετοιμάζονται να μας κάνουν χαλάστρα.
Θα 'θελα επίσης να τονίσω το πόσο ερεθιστικό αλλά και επικίνδυνο είναι το να δουλεύει κανείς για την ΟΠΕΝ ΣΙΤΥ -την πιο θαρραλέα μού φαίνεται πατσαβουροεφημερίδα που υπάρχει σήμερα σ' όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά αυτό μόνο δεν αρκεί για ν' αλείφει κανείς με μαργαρίνη τη φρυγανιά του και ν' αφήνει και κάτι για τη γάτα. Πολύ σύντομα βλέπω να πετάμε τη φρυγανιέρα στα σκουπίδια και να ρίχνουμε τη γάτα στο τηγάνι.
Ο Μπράυαν είναι ένας ρομαντικός τρελάρας και ιδεαλιστής. Δεν ξέρω ακριβώς αν τα παράτησε ή τον πετάξανε έξω ή και τα δύο μαζί-εκείνη την εποχή έπεφτε πολύ μαλακία- πάντως αυτός έχασε τη δουλειά του από τη Χέραλντ-Εξάμινερ όταν τσακώθηκε άγρια επειδή ρετουσάρανε από το σχέδιο του Χριστούλη το τσουτσούνι και τ' αρχιδάκια του. Αυτά συνέβησαν στη χριστουγεννιάτικη έκδοση «και να σκεφτείς ότι αυτός δεν είναι ο δικός μου Θεός», μου 'λεγε αργότερα, «είναι ο δικός τους».
Αυτός λοιπόν ο ρομαντικός ιδεαλιστής δημιούργησε την ΟΠΕΝ ΣΙΤΥ. «Τι θα 'λεγες για μια εβδομαδιαία στήλη ;» με ρώτησε έτσι μέσα στ' άλλα ενώ την ίδια στιγμή χάιδευε τα κατακόκκινα γένια του. Ε, να τώρα, σαν σκέφτηκα αυτούς τους τύπους που ρουφάνε την άνοστη σάλτσα απ' τα δάχτυλά τους για να γράψουνε κάτι, τους ξέρετε και σεις, δεν μ' εντυπωσίασε και πολύ αυτή η ιστορία. Παρ' όλα αυτά ξεκίνησα το γράψιμο παρουσιάζοντας τον Μπαμπά Χεμινγουέυ τού Α. Ε. Χότσνερ. Και τότε, κάποια μέρα μετά την τελευταία κούρσα στον ιππόδρομο και μερικά καλά στοιχηματάκια που κέρδισα, την άραξα σε μια καρέκλα στο σπίτι μου και χτύπησα στη γραφομηχανή τον τίτλο ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΡΝΟΓΕΡΟΥ, άνοιξα και μια κονσέρβα μπίρα και το γράψιμο ήρθε από μόνο του. Και δεν είχε καμία σχέση με όλες αυτές τις αναμασημένες αρλούμπες που ζητιούνται συνήθως από περιοδικά στο στυλ του Ατλάντικ Μάνθλυ· αλλά ούτε και με εκείνες τις οκτάστηλες φλυαρίες που γράφουν οι δημοσιογράφοι. Κάθισα μπροστά στο παράθυρο, άδειασα την μπίρα μου και άφησα να βγει από μέσα μου μόνο του.
Αλλά και με τον Μπράυαν δεν είχα ποτέ μου προβλήματα. Τις πρώτες μέρες όταν του' δινα ένα χειρόγραφο το ξεφύλλιζε και μου 'λεγε: «Εντάξει αγοράστηκε». Μετά από λίγο καιρό δεν το ξεφύλλιζε πια αλλά το 'βαζε κατευθείαν σ' ένα ράφι κι έλεγε: «Αγοράστηκε. Τι άλλα νέα;» Αργότερα δεν έλεγε καν «αγοράστηκε». Απλώς του 'βαζα στο χέρι μερικές σελίδες και τελείωνε η ιστορία. Κι αυτό με βοήθησε πολύ στο γράψιμό μου. Απόλυτη ελευθερία για να γράψω οτιδήποτε ήθελα.
Ωραίοι καιροί το 'χα πάρει και στα ζεστά ή τουλάχιστον μερικές φορές και κυρίως απόχτησα με τον καιρό την αίσθηση για να γράφω όλο και καλύτερα. Πάντως σε αμεσότητα βρίσκω ότι τα γραφτά μου πετυχαίνουνε πολύ περισσότερο από τα ποιήματα. Ένα ποίημα από τη στιγμή που θα δεχτούν να το δημοσιεύσουν κάνει 2 με 5 χρόνια μέχρι να δει το φως της δημοσιότητας, ενώ είναι φίφτυ φίφτυ οι πιθανότητες να μη δημοσιευτεί τελικά, ή να δεις αργότερα στίχους ολόκληρους, λέξη προς λέξη, στο έργο κάποιου γνωστού ποιητή, και πιάνεις τότε το νόημα μιας κοινωνίας που πάει κατά διαόλου. Δεν έχω τίποτα εναντίον των ποιημάτων· μόνο που είναι τόσο πολλοί οι σκατάδες που γράφουν και επιπλέον οι κουράδες αυτές τυπώνονται αδιαμαρτύρητα.
Εγώ στις ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ στρώνομαι με μια παγωμένη μπιρίτσα Παρασκευή, Σαββάτο ή Κυριακή και ξεσκίζω το κείμενο στη γραφομηχανή, και μέχρι να 'ρθει η Τετάρτη όλη η πόλη έχει κι από ένα αντίτυπο. Παίρνω γράμματα από ανθρώπους που δεν διαβάσανε σ' όλη τους τη ζωή ούτε ένα ποίημα δικό μου ή οποιουδήποτε άλλου. Άνθρωποι φτάνουνε μέχρι την πόρτα μου -και είναι στ' αλήθεια πάρα πολλοί για μένα- μόνο και μόνο για να μου πούνε ότι είναι ενθουσιασμένοι από τις ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΡΝΟΓΕΡΟΥ.
Ένας ταλαίπωρος αλήτης έρχεται μέσα φέρνοντας μαζί κι έναν τσιγγάνο και μια γυναίκα. Καθόμαστε και τα λέμε και σουρώνουμε τη μισή νύχτα.
Μια κυρά από κάποια τηλεγραφική υπηρεσία του Νιούμπουργκ, Ν.Υ., μου στέλνει χρήματα. Επιθυμία της είναι να σταματήσω να πίνω μπίρα και να τρώω κάτι που να με πιάνει.
Ακούω από έναν τρελάρα που αυτοoνομάζεται «Βασιλιάς Αρθούρος» και μένει στη Βάιν στριτ στο Χόλλυγουντ ότι θέλει να με βοηθήσει στο γράψιμο των κειμένων μου.
Ένας γιατρός μού χτυπάει την πόρτα και μου λέει: «Διάβασα αυτά που γράφετε και πιστεύω ότι μπορώ να σας βοηθήσω. Παλαιότερα ήμουν ψυχίατρος». Τον έστειλα από κει που ήρθε.
Εδώ πέρα έχω μαζέψει γραφτά από μια δουλειά σχεδόν 14 μηνών. Ελπίζω να σας πούνε κάτι. Κι αν θέλετε να μου στείλετε χρήματα, σύμφωνοι. Αν πάλι θέλετε να με μισείτε γι' αυτά, πάλι σύμφωνοι. Ένα είναι σίγουρο, ότι αν ήμουν κανένας σιδεράς δεν θα τα βάζατε μαζί μου. Αλλά δεν είμαι, και το μόνο που είμαι είναι ένας γεροφουκαράς που έχει μερικές ιστοριούλες πίσω του. Και που γράφει για κάποια εφημερίδα η οποία όπως άλλωστε και ο ίδιος τη βγάζει δεν τη βγάζει μέχρι την επομένη. Παράξενο. Σκεφτείτε, έτσι και δεν είχε τότε εκείνος ο χριστιανός ρετουσάρει το σημείο ανάμεσα στα ποδαράκια του Χριστούλη, δεν θα διαβάζατε και σεις τώρα αυτές τις ιστορίες. Άντε λοιπόν: Καλή διασκέδαση.
Τσαρλς Μπουκόβσκι
Λος Άντζελες, Σεπτ. 1968
..η συνέχεια ΕΔΩ
Μετάφραση: Τέος Ρόμβος
ή
ΕΔΩ
Μετάφραση: Ντίνα Σώτηρα
Εκδόσεις: Απόπειρα, 1984
~
Σε έντυπη μορφή:
Σημειώσεις ενός πορνόγερου Ι
Σημειώσεις ενός πορνόγερου ΙΙ
μετάφραση: Τέος Ρόμβος
