Παναγιώτης Ιωαννίδης, «Cadenza»

Λίγο πριν κατεβάσει το δοξάρι του
ο βιολιστής βλέπει τη μάνα του
να του ισιώνει το γιακά πριν την παρέλαση
Πονούν τα δάχτυλά του
όπως μετά τις παιδικές ασκήσεις
μα αμέσως λύνονται ζεστά –
δεν ξέρουν άλλο σώμα

Τώρα δεν ακούει
το βήχα του κοινού
που λίγο λίγο παύει – δε βλέπει
το πρόγραμμα του διπλανού μου που απαλά
κυλάει στο πάτωμα – τα βλέφαρα
που ανασηκώνονται, τα μάτια
που πονούν επάνω
στη γυαλιστερή επιφάνεια του βιολιού
ενόσω αυτός ξεπροβοδίζει
την τελευταία φράση

Τα μάτια του πονάνε
καθώς της μάνας του το χέρι
στοργικά τον σπρώχνει
στη βρεγμένη αντηλιά
του σημαιοστολισμένου δρόμου
~

από τη συλλογή Σωσίβιο, εκδ. Καστανιώτη, 2008
πηγή

Ο Παναγιώτης Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα, όπου και ζει. Τα ποιήματά του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη: Το σωσίβιο (2008, β' έκδ.: 2009), Ακάλυπτος (2013), Πολωνία (2016), Ρινόκερως (2020), και έχουν επίσης μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, κροατικά, πολωνικά, σουηδικά και τουρκικά. Ποιήματα, δοκίμια, κριτικά σημειώματα, και μεταφράσεις του (ποιημάτων των S. Heaney, T. Gunn, R. Creeley, A. Motion, D. Harsent, M. Symmons Roberts, κ.ά.) δημοσιεύονται σε περιοδικά από το 1994. Παρουσιάστηκε στις εκδηλώσεις «16 Νέοι Έλληνες Ποιητές» της Θεατρικής Εταιρείας «Πράξη» (1997), και έλαβε το Β’ Βραβείο ποίησης στην «Πρώτη Συνάντηση Νέων Δημιουργών (Σχολή Βακαλό)» (1998). Είναι υπεύθυνος για την ποίηση στο μηνιαίο περιοδικό «The books' journal», μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού ‘για την διερεύνηση του ποιητικού φαινομένου’, «Φάρμακο», διοργανωτής και επιμελητής της σειράς μηνιαίων ποιητικών αναγνώσεων «Με τα λόγια (γίνεται)», και επιμελητής του "Und.Poetry". [από το ιστολόγιο του ποιητή  xylokopoi.blogspot.gr.]