(1).jpg)
.png)
Να επιστρέφεις στη πονεμένη αιτιότητα της μέρας
σαν κάθαρμα που βλαστούς ομορφιάς αιμορραγεί
Την τέφρα της προσευχής να τινάζεις στην έρημο
λες και τα πουλιά θα αναζητήσουν τις άκαρπες πηγές
Κορώνα γράμματα τον θηρευτή της νύχτας να ορίζεις
τα ασημένια βήματα κυκλώνουν τις αθάνατες εικόνες των νεκρών
Αθώα ηττημένος
σε γενετήσια δροσιά να κατέρχεσαι
Κάτω από τις σκάλες – ο ίλιγγος
κάτω από τον ίλιγγο – το μέλι της σιωπής
Τα τύμπανα των μηρών πάνω στο λεπίδι του καλοκαιριού
αμέριμνα πλουτίζουν
Τα πλήκτρα παίζουν μια θεσπέσια φρικωδία
φορώντας κόκκινες κορδέλες κεραυνού
~
πηγή
σαν κάθαρμα που βλαστούς ομορφιάς αιμορραγεί
Την τέφρα της προσευχής να τινάζεις στην έρημο
λες και τα πουλιά θα αναζητήσουν τις άκαρπες πηγές
Κορώνα γράμματα τον θηρευτή της νύχτας να ορίζεις
τα ασημένια βήματα κυκλώνουν τις αθάνατες εικόνες των νεκρών
Αθώα ηττημένος
σε γενετήσια δροσιά να κατέρχεσαι
Κάτω από τις σκάλες – ο ίλιγγος
κάτω από τον ίλιγγο – το μέλι της σιωπής
Τα τύμπανα των μηρών πάνω στο λεπίδι του καλοκαιριού
αμέριμνα πλουτίζουν
Τα πλήκτρα παίζουν μια θεσπέσια φρικωδία
φορώντας κόκκινες κορδέλες κεραυνού
~
πηγή
O Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Είναι δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Υπήρξε μέλος της ομάδας εργασίας για τη δημιουργία του δανειστικού τμήματος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και επί τρία χρόνια ήταν μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων (μεταφρασμένη λογοτεχνία). Ενδεικτική ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Χαμένα κορμιά (2011). Τελευταία πόλη (2012). Αναμνέζα (2014). Όπως και αν έρθει αυτό το βράδυ (2017). Ποτέ πια εμείς (2019) κ.α.
