Σε βλέπω στον ύπνο μου
είσαι δεκάξι
με την παλιά φωνή,
το γέλιο σου φωταγωγημένο
και λέω
μήπως ξεχάσω τη χρονιά του ΄90
που έμπασε τη θάλασσα στο σπίτι-
Θηρίο της αποκάλυψης
αν έγραφα το ποίημα
απόψε-
θα είχες
κάτι από την αύρα
των ψυγείων
στα μαλλιά σου
είσαι δεκάξι
με την παλιά φωνή,
το γέλιο σου φωταγωγημένο
και λέω
μήπως ξεχάσω τη χρονιά του ΄90
που έμπασε τη θάλασσα στο σπίτι-
Θηρίο της αποκάλυψης
αν έγραφα το ποίημα
απόψε-
θα είχες
κάτι από την αύρα
των ψυγείων
στα μαλλιά σου
Η Λίνα Φυτιλή γεννήθηκε στη Λάρισα το 1974, ζει στον Αλμυρό Βόλου κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Εργογραφία: Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας (Καστανιώτη, 1997). Τώρα είναι αργά (Απόπειρα, 2011). Μυθική μέρα (Ενδυμίων, 2014. Παράξενο καλοκαίρι Διηγήματα (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016). Ισόβιο πρόσωπο (Μελάνι, 2018).