Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος, «Η χαρά της ζωής»

Έλα και κάθισε μαζί μου
μικρή θεά
Νύμφη που
ο ανεπιτήδευτα επιτηδευμένος ερωτισμός σου
ξεσηκώνει το είναι μου
Που το κάθε κύτταρό σου
έλκει το δικό μου
Όμορφη κόρη που
όσο κι αν προσπαθώ
είναι αδύνατο να σε αγνοήσω
να μη ποθώ να ταξιδέψω στο σώμα σου
χαρά της ζωής
~
από τη συλλογή Ασημαντότητες, εκδ. Κύμα, 2018
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

Ο Χρήστος Αντισθένης Ζάχος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Παρακολούθησε μαθήματα ηλεκτρολογίας και σπούδασε στο τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής. Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα ήταν το 2009 με την ποιητική συλλογή “Η Nόσος της Ποίησης” από τις εκδόσεις Ίαμβος. Τίτλοι βιβλίων: Η νόσος της ποίησης (Ίαμβος, 2009). Η μούσα και ο ποιητής (Ίαμβος, 2009). Κραταιά ως θάνατος αγάπη (Ίαμβος, 2010). Οι εμπειρίες ενός πνιγμένου (Γαβριηλίδης, 2011). Χ-έγερση υποσυνειδήτου Ποιήματα και πεζά (Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, 2014). Ασημαντότητες (Κύμα, 2018 / Ιδιωτική Έκδοση, 2019)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης