μόνο μη στείλεις μήνυμα
ότι έφυγες
πως τάχα σε πήρε η ώρα
και θ' αργήσεις
μην πεις: κι αυτό τ' απόγευμα
χωρίς ανάσα σκόνη θα μας βρει·
πώς να σκουπίσω τόση ησυχία;
να μην ξεχάσεις το τσιγάρο
στο τασάκι
είναι κακό να σε ζητούν οι στάχτες
για σένα να απαντούν
θέλω τυφλός να γίνει ο θάνατος
να πάρει λάθος δρόμο να χαθεί
κι εδώ να μείνεις
πέτρα που δεν ταξίδεψε
πληγή που δεν σε βρήκε
~
από τη συλλογή Ποτέ πια εμείς, Μελάνι, 2019
πηγή
ότι έφυγες
πως τάχα σε πήρε η ώρα
και θ' αργήσεις
μην πεις: κι αυτό τ' απόγευμα
χωρίς ανάσα σκόνη θα μας βρει·
πώς να σκουπίσω τόση ησυχία;
να μην ξεχάσεις το τσιγάρο
στο τασάκι
είναι κακό να σε ζητούν οι στάχτες
για σένα να απαντούν
θέλω τυφλός να γίνει ο θάνατος
να πάρει λάθος δρόμο να χαθεί
κι εδώ να μείνεις
πέτρα που δεν ταξίδεψε
πληγή που δεν σε βρήκε
~
από τη συλλογή Ποτέ πια εμείς, Μελάνι, 2019
πηγή
O Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Είναι δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Υπήρξε μέλος της ομάδας εργασίας για τη δημιουργία του δανειστικού τμήματος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και επί τρία χρόνια ήταν μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων (μεταφρασμένη λογοτεχνία). Ενδεικτική ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Χαμένα κορμιά (2011). Τελευταία πόλη (2012). Αναμνέζα (2014). Όπως και αν έρθει αυτό το βράδυ (2017). Ποτέ πια εμείς (2019) κ.α.