Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι (Dostojevskij Fedor Michajlovic), «Άμπρακατάμπρα»

 Η Κλειδαριά του έρωτα
οι κόρες της
Η αθώα
Το μενταγιόν, ο μνηστήρας

Εκείνος:
Υποκλίνομαι, Αμπρακατάμπρα,
ήρθα για τα προξενιά με του Έρωτα την Κλειδαριά.
Πέφτω σε τούτο τον λάκκο με ορμή
βράζει το αίμα στην ψυχή.

Εκείνη:
Όταν δεν ζητούνε προίκα,
όταν βράζει στην ψυχή το αίμα,
τότε οι διαβόλοι φέρνουν φτήνια
με την μορφή του φλεγόμενου έρωτα.

Εκείνος:
Μόλις γίνω σύμβουλος της αυλής
ευθύς αμέσως θα παντρευτώ.

Εκείνη:
Μ' αρέσουν οι σβέλτοι όπως εσείς.

Εκείνος:
Σβέλτος είμαι, μα φοβάμαι.

Μία από τις κόρες:
Τρομάζει ο έρωτας
όταν βράζει στην ψυχή το αίμα.

Εκείνος:
Τούτος ο φόβος, κόρη, δεν είναι τυχαίος.

Κόρη:
Είναι φρικτό των αμφιβολιών σου το νόημα.

Αμπρακατάμπρα:
Έτσι αν είναι μην απαντάτε
Δεν είστε πια τελείως βλάκας.

Εκείνος:
Αυτό το κομπλιμάν με κολακεύει,
για την εξυπνάδα μου είμαι γνωστός.

Μία από τις κόρες:
Τι 'ρθε να κάνει σ' εμάς, τούτος ο γάιδαρος;

Εκείνος: (ειρωνικά)
Ο γάιδαρος δεν θα ερχόταν για να παντρευτεί.
Μα, ας γυρίσουμε στο θέμα: ποια απ αυτές δεν είναι αγνή
ποια από αυτές είναι του Έρωτα το Κλειδί
πες μου αμέσως και μη με τυραννάς.

Εκείνη:
Ω πατερούλη μου, είσαι ανόητος σαν χήνα.
Αθώες είναι και οι δυο, σου το ορκίζομαι αυτό.

Εκείνος:
Φευ! Ποιος όρκους σήμερα πιστεύει;
Μάνα που δεν υποκρίνεται, άραγε υπάρχει;

Μία από τις κόρες, δυσανασχετώντας, δείχνει την Αμπρακατάμπρα:

αυτή η μάνα δεν υποκρίνεται.

Εκείνος (ειρωνικά)
Μήπως γιατί είναι η δική σου μάνα;
Ως πότε θα ασχολούμαστε μαζί της;

Εκείνη:
Ορκίζομαι πως είσαι βλάκας.

Εκείνος:
Βλάκας είμαι, μα δεν με ξεγελάς.

Μία από τις κόρες:
Αρκετά, φύγε άθλιε απ' εδώ.
Είσαι κτήνος, γαϊδούρι, σταυρωτής.

Εκείνος (ευφυολογώντας)
Να προδώσω θα μπορούσα,
μα γάιδαρος όμως δεν πρόδωσε τον Χριστό.

Κόρη:
Φύγετε γρήγορα απ' εδώ.

Εκείνος:
Αρκετά, κόρη, η φιλία φιλία.
Πήγαινε τώρα στη λειτουργία.
Ήρθε η ώρα και για μένα να πάω στην λειτουργία.
(Φεύγει)
 
1868
~
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
πηγή και το ποίημα στα Ρωσικά

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης