Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι (Dostojevskij Fedor Michajlovic), «Άμπρακατάμπρα»

 Η Κλειδαριά του έρωτα
οι κόρες της
Η αθώα
Το μενταγιόν, ο μνηστήρας

Εκείνος:
Υποκλίνομαι, Αμπρακατάμπρα,
ήρθα για τα προξενιά με του Έρωτα την Κλειδαριά.
Πέφτω σε τούτο τον λάκκο με ορμή
βράζει το αίμα στην ψυχή.

Εκείνη:
Όταν δεν ζητούνε προίκα,
όταν βράζει στην ψυχή το αίμα,
τότε οι διαβόλοι φέρνουν φτήνια
με την μορφή του φλεγόμενου έρωτα.

Εκείνος:
Μόλις γίνω σύμβουλος της αυλής
ευθύς αμέσως θα παντρευτώ.

Εκείνη:
Μ' αρέσουν οι σβέλτοι όπως εσείς.

Εκείνος:
Σβέλτος είμαι, μα φοβάμαι.

Μία από τις κόρες:
Τρομάζει ο έρωτας
όταν βράζει στην ψυχή το αίμα.

Εκείνος:
Τούτος ο φόβος, κόρη, δεν είναι τυχαίος.

Κόρη:
Είναι φρικτό των αμφιβολιών σου το νόημα.

Αμπρακατάμπρα:
Έτσι αν είναι μην απαντάτε
Δεν είστε πια τελείως βλάκας.

Εκείνος:
Αυτό το κομπλιμάν με κολακεύει,
για την εξυπνάδα μου είμαι γνωστός.

Μία από τις κόρες:
Τι 'ρθε να κάνει σ' εμάς, τούτος ο γάιδαρος;

Εκείνος: (ειρωνικά)
Ο γάιδαρος δεν θα ερχόταν για να παντρευτεί.
Μα, ας γυρίσουμε στο θέμα: ποια απ αυτές δεν είναι αγνή
ποια από αυτές είναι του Έρωτα το Κλειδί
πες μου αμέσως και μη με τυραννάς.

Εκείνη:
Ω πατερούλη μου, είσαι ανόητος σαν χήνα.
Αθώες είναι και οι δυο, σου το ορκίζομαι αυτό.

Εκείνος:
Φευ! Ποιος όρκους σήμερα πιστεύει;
Μάνα που δεν υποκρίνεται, άραγε υπάρχει;

Μία από τις κόρες, δυσανασχετώντας, δείχνει την Αμπρακατάμπρα:

αυτή η μάνα δεν υποκρίνεται.

Εκείνος (ειρωνικά)
Μήπως γιατί είναι η δική σου μάνα;
Ως πότε θα ασχολούμαστε μαζί της;

Εκείνη:
Ορκίζομαι πως είσαι βλάκας.

Εκείνος:
Βλάκας είμαι, μα δεν με ξεγελάς.

Μία από τις κόρες:
Αρκετά, φύγε άθλιε απ' εδώ.
Είσαι κτήνος, γαϊδούρι, σταυρωτής.

Εκείνος (ευφυολογώντας)
Να προδώσω θα μπορούσα,
μα γάιδαρος όμως δεν πρόδωσε τον Χριστό.

Κόρη:
Φύγετε γρήγορα απ' εδώ.

Εκείνος:
Αρκετά, κόρη, η φιλία φιλία.
Πήγαινε τώρα στη λειτουργία.
Ήρθε η ώρα και για μένα να πάω στην λειτουργία.
(Φεύγει)
 
1868
~
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
πηγή και το ποίημα στα Ρωσικά

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης