Μαργαρίτα Παπαμίχου, «Ποσειδωνία»

 Το δικό μου μπλε είναι φτιαγμένο από μικρές κουκίδες ουρανού
βουτιές δελφινιών ραγισμένα ποτηράκια καλοκαιριού και αλάτι από
θαλασσοράχη
τις νύχτες που όλοι κοιτάζουν το φεγγάρι εγώ πάω και βρίσκω το θεό
της θάλασσας
Είναι εντάξει αυτό το μπλε μου;
Τον ρωτάω
το κοιτάει με τα μάτια του να γυαλίζουν
είναι πολύ σημαντικό αυτό το κοίταγμά του για μένα έχει τη γοητεία
του εφήμερου
αλλά η καρδιά μου πάει να σπάσει μέχρι να μου πει ξανά το ίδιο
κοίταζέ το κάθε μέρα κι από άλλη θέση
για να γίνεσαι ό, τι αγαπάς
αυτή η ανυποχώρητη αλλαγή του χρώματος που με βουτά στο βαθύ
σκούρο βυθό του κι από κει στο κυανό της ακτής κι έπειτα με ξυπνά
απότομα καθώς με ρίχνει στο ψυχρό ποτάμι του κοβαλτίου
κάνει το δικό μου μπλε να μην είναι ίδιο με κανενός άλλου
είναι το  μπλε μου
κλεισμένο στο θαμπό γυαλάκι του σπασμένο κι αυτό στις άκρες του
φαγωμένο από το χρόνο
έχει τόσο λείες τις καμπύλες του που έτσι και κάνεις να το αγγίξεις σου
ξυπνάνε όλα τα καλοκαίρια που ακόμη δεν έζησες
πηγή

Η Μαργαρίτα Παπαμίχου (1969) μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο και δραστηριοποιείται στο χώρο της εκπαίδευσης ως εμψυχώτρια Θεατρικού παιχνιδιού. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στον ηλεκτρονικό τύπο και σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες , καθώς και σε έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2018 βραβεύτηκε με τον πρώτο έπαινο στην κατηγορία ποίηση στον 8ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος «Δημήτριος Βικέλας» με το ποίημά της «Ο Χορός του Δερβίση».