Γιάννης Τζανετάκης, «Με φώτα ερήμου»

Φεύγοντας μέσα σ' ένα χρόνο που δεν μπορεί
να σε ξαναφέρει
παρά σαν έκρηξη σ' αυτό που λέμε
τρυφερή φθορά του πνεύματος
νιώθω πίκρα και περιφρόνηση
γι' αυτό που έγινε ο κόσμος δίχως εσένα
χάθηκαν ξαφνικά οι στροφές
και η ζωή ανοίγεται ευθεία
Την τρέχω σιωπηλά με φώτα ερήμου
ευώδης και παράξενος σαν όνειρο στο τέλος του

~
από τη συλλογή Με φώτα ερήμου, εκδ. Καστανιώτη, 1992
πηγή 

Ο Γιάννης Τζανετάκης είναι συνδημιουργός και σύμβουλος έκδοσης του Andro. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1956. Σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες. Άρχισε να δημοσιογραφεί το 1988. Αρχισυντάκτης στο Αθηνόραμα, διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό ΕΥ και έως τον Οκτώβριο του 2012 διευθυντής σύνταξης στο STATUS. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1993. Το 2002 κυκλοφόρησε στα σουηδικά μια επιλογή από το έργο του σε μετάφραση Γιαν Χένρικ Σβαν και Μαργαρίτας Μέλμπεργκ, με τίτλο Allt är väg (Όλα είναι δρόμος), στίχος του που το 1998 τιτλοφόρησε μια ταινία του Παντελή Βούλγαρη. Ποίησή του έχει επίσης μεταφραστεί σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες. Εξακολουθεί πάντα να παίρνει τη ζωή για σινεμά και πιστεύει βαθύτατα ότι –όπως το έθεσε ο Μπέργκμαν‒ χρειάζεται ταλέντο για να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Εργογραφία: Μούμιες στην πανσέληνο (1978). Απανθράκωση (1983). Όσο ακούω σε χρώμα  (Πλέθρον 1985). Τα ζώα της Κυριακής (1996). Το δέντρο (1988 / Β΄έκδοση Καστανιώτης 1996).  Με φώτα ερήμου (Καστανιώτης 1992 / Γαβριηλίδης 2002). Ονείρου έρως (Καστανιώτης 1995 / Β' έκδοση Καστανιώτης 1999).  Στο νήπιο με στυλό (Καστανιώτης 1998). Βίος Βαθύς (Κέδρος 2004). Θαμπή πατίνα (Πόλις, Νοέμβριος 2017,  Β' έκδοση Δεκέμβριος 2017). Το τελευταίο του βιβλίο «Θαμπή πατίνα» τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του «Αναγνώστη» 2018.