Χαρτ Κρέιν (Harold Hart Crane), «XVII - Μαύροι καβαλάρηδες και άλλοι στίχοι»
Τρύπωσαν πολλοί στον συρφετό που ξεκινούσε. Δεν ήξεραν πού πήγαιναν, όμως —το δίχως άλλο— θα είχαν ίσο μερίδιο στο καλό και στο κακό. Ένας γύρεψε καινούργιο δρόμο. Χώθηκε σε δάση τρομερά και τελικά πέθανε εκεί μονάχος. Είπαν, βέβαια, πως είχε κουράγιο. ~
Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.
Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι κι αν γίνει
Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»
(1).jpg)
.png)
