Αναστασία Πελεκάνου, «Ανατολή»

Κράτα μου
λίγο πιο ψηλά την Ανατολή,
να ζεσταίνει όσο γίνεται τη Δύση μου.
Παίξε μαζί μου.
Θυμήσου τότε που ήμασταν παιδιά.
Μοιραζόμασταν μόνο τσίχλες κεράσι.
Γέλα μου ως τη λευτεριά των συνόρων.
Θα έρθω στην Ανατολή.
Ως τότε θα ψιθυρίζω λέξεις
πασπαλισμένες πιπέρι κόκκινο.
Ματωμένες,
χιλιό ειπωμένες.
Η σιωπή μου,
θα σου στέλνει μηνύματα.
Ο ήλιος μου λαύρα,
που κάνει την σφαίρα μας
Σαχάρα.
Να.
Κοίτα, κατεβάζουν τις καμπάνες.
Δε χρειάζονται πια.
Άκου οι ανάσες μας.
Εξαίσιος ήχος.
Από Ανατολή σε Δύση
και το αντίστροφο.
Έλα να τα κάψουμε
και να τα στήσουμε
ξανά.
Άπλετη ελευθερία.
Έλα να τους τρομάξουμε,
να αισθανθούν ζωή.
πηγή