Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή, «Το δέρμα»

Σε εφτά χρόνια από τώρα
Λέει η επιστήμη -τάχα
Θα 'χω αλλάξει όλα μου τα κύτταρα
Θα 'χω δέρμα ανέγγιχτο από σένα

Τόσο λαχταρούσες την πέτσα μου
Που κάηκε απ' τον ήλιο
Ξεφλούδησε και χάλασε
Δε θα την αγαπάς πια

Με θωρρείς μπροστά σου
Την ώρα της μεγάλης αλλαγής
Ύπουλο ερπετό σέρνεται
Και την κερατινη απομακρύνει

Πάρε δαύτο το δερμάτινο κουφάρι
Κάντο μπουφάν και ντύσε με
Κρυώνω που δεν σε καρτερώ
Κουράστηκα να είμαι ψυχρόαιμο

(Ιούλιος 2017)

πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή γεννήθηκε το 1995 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανε­πι­στημίου Θεσσαλονίκης και ολοκλήρωσε τις μετα­πτυ­χιακές σπουδές της στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοί­κησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της προσχολικής αγωγής και ασχολείται με την παραγωγή ηλεκτρονικής μουσικής. Η πρώτη της ποιητική συλλογή Σάρ­κινοι θεοί δη­μο­σιεύτηκε στον τόμο με τον τίτλο Ανθρώπινα δαιμόνια από τις εκδόσεις Ρώμη το 2018, μαζί με τη συλλογή του Σταύρου Γκιργκένη Στου ματιού το κέντρο. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα του δοκιμιακού-λογοτεχνικού περιοδικού Νόημα, του οποίου είναι και ιδρυτικό μέλος. Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστοσελίδες. Τίτλοι βιβλίων: Ανθρώπινα δαιμόνια (Ρώμη, 2018). 500 mg Ωκυτοκίνης (Απόπειρα, 2020)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας brokenpastelchalks.blogspot.com