Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή, «Λογύδριο»

 «Έλα κοντά» είπα
«Μη φοβάσαι, ξένε» είπα
«Είμαι οικοδέσποινα καλή» είπα
«Έχω σπίτι ζεστό» είπα

«Θα σε αγαπήσω» είπα
«Θα σου γλείψω τις πληγές» είπα
«Σαν τη γάτα μου θα είσαι» είπα
«Θα σε φροντίσω» είπα

«Ήρεμα πιάσε με» λέω
«Με πονάς» λέω
«Τα νύχια σου με γδέρνουν» λέω
«Τα δόντια σου με κόβουν» λέω

«Πολυλογώ τώρα» λέω
«Σε κουράζω» λέω
 «Τι λάθος κάνω» λέω
«Είμαι εγώ, μάλλον» λέω

Μίλησα πολύ
Κι εσύ δεν άκουγες

(Δεκέμβριος 2014)

(Νοέμβριος 2017)

πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή γεννήθηκε το 1995 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανε­πι­στημίου Θεσσαλονίκης και ολοκλήρωσε τις μετα­πτυ­χιακές σπουδές της στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοί­κησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της προσχολικής αγωγής και ασχολείται με την παραγωγή ηλεκτρονικής μουσικής. Η πρώτη της ποιητική συλλογή Σάρ­κινοι θεοί δη­μο­σιεύτηκε στον τόμο με τον τίτλο Ανθρώπινα δαιμόνια από τις εκδόσεις Ρώμη το 2018, μαζί με τη συλλογή του Σταύρου Γκιργκένη Στου ματιού το κέντρο. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα του δοκιμιακού-λογοτεχνικού περιοδικού Νόημα, του οποίου είναι και ιδρυτικό μέλος. Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστοσελίδες. Τίτλοι βιβλίων: Ανθρώπινα δαιμόνια (Ρώμη, 2018). 500 mg Ωκυτοκίνης (Απόπειρα, 2020)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας brokenpastelchalks.blogspot.com