Ασημίνα Ξηρογιάννη, «Ένα ποίημα για τον Τάσο Λειβαδίτη»

Παίρνεις το ταμπούρλο σου
και τραγουδάς στους δρόμους
κι εκείνος σ’ ακούει από ψηλά.
Έχεις πάντα κοντά σου μολύβι και κόλλα λευκή,
αντίδοτα στη φθορά και τη νοσταλγία.
Έχεις πάντα στο μαξιλάρι σου
ένα ''μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα''
για να νανουρίζεσαι τα βράδια
κι ελπίζεις να γράψεις μια μέρα ποίηση αληθινή
ποίηση επικίνδυνη
που να διαπερνά το σώμα του ανθρώπου
να είναι πυροτέχνημα για το μυαλό του
και να τον βάζει να ζει το αόρατο
χωρίς τύψη
χωρίς ενοχή.
Απλώς να ζει.
~
από τη συλλογή Εποχή μου είναι η ποίηση, Γαβριηλίδης, 2013
πηγή

Η Ασημίνα Ξηρογιάννη γεννήθηκε το 1975 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Kλασσική Φιλολογία και Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Υποκριτική στο Θέατρο-Εργαστήριο. Διδάσκει Θεατρική Αγωγή στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και εργάζεται ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού. Παράλληλα παραδίδει μαθήματα Γλώσσας και Λογοτεχνίας καθώς και Θεωρίας και Ιστορίας Θεάτρου. Έχει παρακολουθήσει διάφορα θεατρικά σεμινάρια, υποκριτικής, σκηνοθεσίας και θεατρικού παιχνιδιού. Έχει σκηνοθετήσει και ανεβάσει με τους μαθητές της αρκετά έργα, δικά της και ξένα. Ποιήματά, διηγήματά, κριτικές και άρθρα της δημοσιεύονται σε διάφορα έντυπα, ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστολόγια. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά και τα Ισπανικά. Τίτλοι βιβλίων: Η προφητεία του ανέμου (Δωδώνη, 2009). Το σώμα του έγινε σκιά (Ανατολικός, 2010 - Nουβέλα). Πληγές (Γαβριηλίδης, 2011). Εποχή μου είναι η ποίηση (Γαβριηλίδης, 2013). Ποιήματα (Ενδυμίων, 2014). 23 μέρες (Γαβριηλίδης, 2015). Οντισιόν, Σπονδυλωτό μονόπρακτο, (Βακχικόν, 2015). Δοκιμάζοντας το ποίημα (Βακχικόν, 2017). Λίγη φθορά για γούρι (Γαβριηλίδης, 2017). Δεύτερη φύση Εξηνταπέντε χαϊκού (ΑΩ Εκδόσεις, 2018). Ποιήματα 2009-2017 (Βακχικόν, 2021)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας varelaki.blogspot.com