Ζέφη Δαράκη, «Παραμιλητό»

Μάτια στραμμένα στο πείσμα των νερών σκοτάδι
των χεριών μην ξημερώνεις
Σκοτάδι της φωνής ζαρώνεις δεν ξεκολλάς
απ'το καλώδιο του τοίχου
βαθιά υγρασία που απλώνεσαι ως ψηλά
στη θλίψη της καρδιάς
Μα έχω χρόνια να τον δω μη μου μιλάτε
γι'άγνωστα μέρη των ματιών άγνωστα χείλη
Θαμπώνει στα ρούχα μου το φως
όπως τον ονειρεύομαι
κρατώντας σαν παλιό πλεχτό το χρόνο
Τι ρούχα σε χρώματα υπεροπτικά μα
έχω χρόνια να τον δω
Τα χέρια της τριβόντουσαν το ένα μέσα στ'άλλο
κατάξερα φύλλα

Μύριζε κιόλας φωτιά όταν
σαν ελάφι χύθηκε το φως στο βάθος τ'ουρανού
καρφώνοντας μ'ένα γρήγορο κύμα στους βράχους
το ύψος της μνήμης
Στα τζάμια κάπνιζε το δειλινό
μακρινή φυτεία που καιγόταν
~
από τη συλλογή Κρεμασμένη, εκδ.  Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1984

πηγή

 

Γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα, και στα νεαρά της χρόνια εργάστηκε ως γραμματέας στην Οικιστική Σχολή Κ. Δοξιάδη και ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Αθήνας, με διακοπές λόγω της Χούντας των Συνταγματαρχών. Παράλληλα άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να δημοσιεύει τα ποιήματα της τόσο σε ελληνικά όσο και ευρωπαϊκά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ η πρώτη της ποιητική συλλογή, η οποία είχε τίτλο Το τραγούδι των νέων καιρών, εκδόθηκε το 1960. Πολλά ποιήματα της έχουν συμπεριληφθεί σε σχολικά εγχειρίδια, ενώ είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ποίησή της έχει δηµοσιευτεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά. Ποιήµατά της έχουν δηµοσιευτεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Στο έργο της αντιμετωπίζει και παρουσιάζει την πραγματικότητα με ρεαλιστική και φιλοσοφική άποψη, ενώ το 2015 βραβεύθηκε για το έργο της από την Ακαδημία Αθηνών και την Εταιρεία Συγγραφέων.Είναι παντρεμένη με  τον ποιητή Βύρωνα Λεοντάρη. [Βιογραφία]