Δημήτρης Αθανασέλος, «Κατανόηση»

Γεννώ δικαιοσύνη
ζωοδοτώ τραγωδία
σβήνω αμφιβολίες
συγκροτώ και οργανώνω πάθη.
Κοσμικός μικρόνοος νους
αποτυχημένοι θεοί ολόγυρα
νεκρός ανάμεσα σε νεκρούς.

Ομοίωμα φιδιού
η ρίζα της έλλειψης·
να την ξεριζώσω
να μην βλαστήσει
ποτέ ξανά
και τους σπόρους
Θεέ, τους σπόρους
πού να τους κρύψω
να μην τους αντικρίσει
ανθρώπινο μάτι.

~
από τη συλλογή Ανάβαση, εκδ. Πνοή, 2019
πηγή

Ο Δημήτρης Αθανασέλος γεννήθηκε στη Λάρισα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή ποιημάτων, αφηγημάτων και δοκιμίων. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά (Apodyoptes, Fractal, Βακχικόν, Στρόβιλος, Διάστιχο, Νόημα). Έχει συμμετάσχει στο ανθολόγιο της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης με τίτλο "Φωτοσκιάσεις", καθώς και στο λογοτεχνικό δελτίο της. Το ποίημα "Σθένος" συμπεριλήφθηκε στη δίγλωσση ποιητική ανθολογία του ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ "Ξύπνησα σε μια χώρα/I woke up in a country".  Τίτλοι βιβλίων: Ανάβαση (Πνοή, 2019).