Κοραλία Θεοτοκά, το τελευταίο γραπτό της…

Τελειώνω τη ζωή μου με την δική μου θέληση, και κανένας εκτός από εμένα την ίδια δεν ευθύνεται για τον θάνατό μου. Είμαι απροσάρμοστη στην πραγματικότητα, αισθάνομαι άχρηστη σε έναν κόσμο που εργάζεται κι’ αγωνίζεται. Η καταθλιπτική κατάσταση που με βασανίζει δεν με αφήνει να εργαστώ αποδοτικά πουθενά. Η φαρμακοθεραπεία δεν μπόρεσε να κατανικήση τη μελαγχολία μου. Κουράζω τους δικούς μου, τη μάνα μου, την αδελφή μου, τους φίλους. Με τρέλανε ο θόρυβος, τα καυσαέρια, η σκληρή καταπιεστική κοινωνία, και φταίω εγώ που ζω περισσότερο στον κόσμο της φαντασίας, και δεν ωρίμασα παρά τα χρόνια μου. Θαυμάζω τους νέους για την κατάφασή τους στη ζωή, ήθελα να ’μαι σαν κι αυτούς, αλλ’ αλλοίμονο δεν μπορώ ν’ αγωνιστώ όπως θα ’θελα. Είμαι υπερβολικά συναισθηματική. Η αρχή ήταν ο θάνατος του άντρα μου πριν δέκα χρόνια. Έκανα ό,τι μπορούσα για το έργο του Γ. Θεοτοκά, του άντρα μου. Ελπίζω να μη βρωμίσετε το όνομα που φέρνω με μάταια ερωτήματα για αιτίες κι’ αφορμές. Μη κουράσετε δικούς μου φίλους. Δεν είμαι η μόνη, αλλά είμαι μόνη
Γεια.
 Ο κόσμος ελπίζω να καλλιτερέψη. Για όλους. Για τους άλλους. Γεια,
Κ. Θεοτοκά Δεκ 76

~

 Στις 18 Δεκεμβρίου 1976, ημέρα Σάββατο, η Κοραλία Θεοτοκά αυτοκτονεί πηδώντας στον ακάλυπτο από τον έκτο όροφο πολυκατοικίας στην Αθήνα, κάπου επί της Βασιλίσσης Σοφίας. Ήταν 41 ετών.

~

Ο έρως και ο πόνος της ποιήτριας Κοραλίας Ανδρειάδη Θεοτοκά για τον λογοτέχνη και διανοητή Γιώργο Θεοτοκά 

πηγή

 

 Η Κοραλία Ανδρειάδη (Αθήνα, 1935 - Αθήνα 1976) περισσότερο γνωστή ως Κοραλία Θεοτοκά με το επώνυμο του συζύγου της Γιώργου Θεοτοκά ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και πεζογράφος. Τελείωσε το γυμνάσιο στη Σχολή Χατζιδάκη και σπούδασε στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Το 1963 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Απόπειρες, ενώ ποιήματά της είχαν ήδη δημοσιευτεί στο περιοδικό Νέα Εστία. Στις 11 Ιουλίου 1966 παντρεύτηκε τον Γιώργο Θεοτοκά, ο οποίος πέθανε λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην φροντίδα του εκδιδομένου και ανέκδοτου έργου του Θεοτοκά. Το 1967 εξέδωσε την δεύτερη συλλογή ποιημάτων της Σε άλλο φως, αλλά αρνήθηκε τη διακίνησή της στο εμπόριο λόγω της μεσολάβησης της δικτατορίας. Από την ίδια χρονιά ως το 1974 υπήρξε μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (Ε.Μ.Ε.Π.). Από το 1969 ως το 1973 παρακολούθησε τη σειρά μαθημάτων Iστορίας της Τέχνης από τον Παντελή Πρεβελάκη, στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1971 εκδόθηκε η συλλογή της Η ταυτότητα και το 1975 η σύνθεση Οι μεγάλες διαδικασίες. Από το 1974 ήταν μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συμπαράστασης Κυπρίων, προσφέροντας βοήθεια σε κύπριους πρόσφυγες. Το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 1976 αυτοκτόνησε, πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού της στην Αθήνα. [Βιογραφία]