Δε χρειάζεται πλέον ν’ ανησυχούμε.
Τα ωραία λόγια εξέλειψαν από καιρό
γιατί όλοι οι ποιητές είναι από καιρό
νεκροί.
Κανείς δε θα ξαναπροστάξει
να ευτυχήσουμε με ήλιο
και με βότσαλα˙
κανείς δε θα προτείνει
να εκχυλίσουμε τη φαντασία μας
από την καθημερινότητα
ώστε να πιει κουράγιο η ψυχή μας.
Αυτόχειρες ποιητές
κουράστηκαν από τα σχήματα του λόγου
μπήγοντας στο κορμί τους
τη φριχτή πραγματικότητα:
έρωτες δίχως φιλιά
ποιήματα χωρίς αναγνώστες
ασχήμιες που δε θα γίνουνε
ποτέ τους αμαρτίες.
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή
Τα ωραία λόγια εξέλειψαν από καιρό
γιατί όλοι οι ποιητές είναι από καιρό
νεκροί.
Κανείς δε θα ξαναπροστάξει
να ευτυχήσουμε με ήλιο
και με βότσαλα˙
κανείς δε θα προτείνει
να εκχυλίσουμε τη φαντασία μας
από την καθημερινότητα
ώστε να πιει κουράγιο η ψυχή μας.
Αυτόχειρες ποιητές
κουράστηκαν από τα σχήματα του λόγου
μπήγοντας στο κορμί τους
τη φριχτή πραγματικότητα:
έρωτες δίχως φιλιά
ποιήματα χωρίς αναγνώστες
ασχήμιες που δε θα γίνουνε
ποτέ τους αμαρτίες.
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή
O Δημήτριος Γ. Μουζάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Κατάγεται από την Άνδρο. Σπούδασε Βιολογία και Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Πατρών, από το οποίο έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Οικολογία-Διαχείριση και Προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Τίτλοι βιβλίων: Η Αδελφότητα της Θλίψης (Δωδώνη, 2006). Υδροβάτης (Δωδώνη, 2007). Αυτάρεσκη Σιωπή (Ενδυμίων, 2009). Βρουξιστής (Σιδόντας, 2011). Βαβυλώνα (Ποιήματα Των Φίλων, 2013)