Ανθή Μαρωνίτη, «Φωνή»

Έρχομαι εδώ - χρόνια
Γιατί στοιχειώνουν τα στοιχειά
τους φόβους μου
με νανουρίζουν δίχως ηλικία

Η θάλασσα κλοιός
σφίγγει τη στεριά
Μόνο το μάτι σαν πουλί

Στην εξουσία ο άνεμος
δίχως διαδοχή
Κάποιες νύχτες μόνο
καταδέχεται

Το φως φωτιά
εισβάλλει από σκοτεινά παράθυρα
το σπίτι φλέγεται

...κι ευχαριστώ τη δύστροπη σιωπή:
υποχωρεί για λίγο
αρθρώνοντας φωνή

~

από τη συλλογή Η μόνη της περιουσία, εκδ. Άγρα, 2015
πηγή

Η Ανθή Μαρωνίτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1972 ζει μόνιμα στην Αθήνα και εργάζεται ως επιμελήτρια φιλολογικών και λογοτεχνικών εκδόσεων. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά και τα γερμανικά και έχουν συμπεριληφθεί στους ανθολογημένους τόμους Ελλήνων και ξένων ποιητών: "Neue Sirene", "Unter dem Gewicht der Voerter", "Metaphora". Ενδεικτική ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Λίγο πριν κόψει το χαμόγελο (1997). Ο ρυθμός ζεστός (2000). Ξύλα υγρά (2002). Τρεις φωνές (2004). Το ακόντιο (2006). Κάπως έτσι (2009). Χρωμοσώματα. Της απώλειας (2012). Η μόνη της περιουσία (2015). Τα μικρά που δεν πρόλαβες (2018) Αναπόδραστη μνήμη (2020).