Ανθή Μαρωνίτη, «Μετάσταση»

Η αυτοάνοση αρρώστια είμαι εγώ
Ο εαυτός που στρέφεται εναντίον μου
Σα να ήταν η επιθυμία εχθρός του μυαλού
Με τον καιρό, θλίψη
αφάνισε το αδιέξοδο
Εύκολα το αφύσικο γίνεται συνήθεια

~
από τη συλλογή Χρωμοσώματα - της απώλειας, εκδ. Άγρα, 2012
πηγή

Η Ανθή Μαρωνίτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1972 ζει μόνιμα στην Αθήνα και εργάζεται ως επιμελήτρια φιλολογικών και λογοτεχνικών εκδόσεων. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά και τα γερμανικά και έχουν συμπεριληφθεί στους ανθολογημένους τόμους Ελλήνων και ξένων ποιητών: "Neue Sirene", "Unter dem Gewicht der Voerter", "Metaphora". Ενδεικτική ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Λίγο πριν κόψει το χαμόγελο (1997). Ο ρυθμός ζεστός (2000). Ξύλα υγρά (2002). Τρεις φωνές (2004). Το ακόντιο (2006). Κάπως έτσι (2009). Χρωμοσώματα. Της απώλειας (2012). Η μόνη της περιουσία (2015). Τα μικρά που δεν πρόλαβες (2018) Αναπόδραστη μνήμη (2020).