Γιώργος Αλισάνογλου, «Μια σκέψη για εκεχειρία»

Όταν πια βρεθώ στον τόπο μου
θα είμαι περίπου εκατό χρονών
τη νύχτα που θα πέσω να κοιμηθώ
πρέπει να πω στον Τζων ότι δεν χρειάζεται
σαξόφωνο για το βραδινό σιωπητήριο
παρά μόνον ένας επίδεσμος στα μάτια
τα στήθη της και η τρομπέτα του Μάιλς

Εκεί ακριβώς που τα υπέροχα ποτάμια συναντιούνται
τα γεμάτα αίμα ρουθούνια μου να χάνονται μες
στην τυφλότητα του Ομήρου, όπως φτερουγίζουν
τα κουπιά με ρυθμό κοφτό, προς το πέτρινο κρεβάτι
της Χάρυβδης

[Σκεπάστε με Πεύκα εσείς/εσείς/ Κέδροι με αναρίθμητα
κλαριά/ κρύψτε με/ κάντε με/ κάντε με να ονομάσω όλα όσα
έβλεπα]
~
από τη συλλογή Παιχνιδότοπος, εκδ. Κίχλη, 2016
πηγή

Ο Γιώργος Αλισάνογλου (Καβάλα το 1975) είναι ποιητής, μεταφραστής και εκδότης. Σπούδασε κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις διεθνείς σχέσεις και στην κοινωνική πολιτική. Ζει στη Θεσσαλονίκη. Τον Νοέμβριο του 2005 ίδρυσε και από τότε διευθύνει τις εκδόσεις και το βιβλιοπωλείο Σαιξπηρικόν. Ποίησή του εχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, συμπεριλαμβάνεται σε ανθολογίες, ενώ έχει λάβει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ και συμπόσια ποίησης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τίτλοι βιβλίων: Άηχες κραυγές (2001). Ακάνθινη πόλη (2006). Το παντζάρι και ο διάβολος (2008). Jesu Christiana – Μια μελλοντική προσευχή (2011). ERO(S)» 7 βήματα / 7 λεύγες εντός (2012). Παιχνιδότοπος - Τραύμα για 9 μήνες και 3 εποχές (2016). Κυψέλες (2021).